Wauw, onze mini wordt drie jaar!

29/03/2022

Door Mama Annick

Haar eerste jaar kreeg ik regelmatig de vraag ‘hoe hebben jullie dat toch gedaan? Zo heavy!’ We hebben het gewoon gedaan. Dag per dag, al wenend vaak in mijn geval, de ene voet voor de andere en gewoon “gaan” zoals iedereen in een moeilijke situatie. Maar na drie jaar merk ik dat ik het nog altijd niet verwerkt heb. Als ik terugdenk aan die 2,5 maanden …

Maandenlang ‘s nachts wakker worden, telkens opnieuw naar mijn buik grijpend om dan te beseffen: mijn meisje is hier niet meer ... De leegte voelen, beseffen dat ze ver weg ligt, alleen in een couveuse, ver weg van ons ...

Tien dagen na haar geboorte naar huis gaan, zonder baby en dat vanaf dat moment elke dag opnieuw doen, nog eens 63 dagen lang ... Haar telkens opnieuw weer moeten achterlaten.

Mijn moederhart schreeuwt en de tranen vloeien, net als toen, als ik er even te lang aan terug denk. Net of het gisteren was, drie jaar geleden …