Ik heb een echtgenoot van 42 jaar en een zoontje van 6 jaar. Ze houden allebei van snelle auto’s, van Lego, en … van mij (gelukkig)! Toch heb ik een aantal opvallende verschillen ontdekt:
- Zoonlief, ik zie je graag.
- Papa, ik zie je graag… thuiskomen (hoera, versterking!).
- Als zoonlief snurkt, is dat schattig.
- Als papa snurkt… wacht even, ik zoek naar superlatieven voor alles wat NIET schattig is.
- Als zoonlief niet meer in zijn kleren past, is hij gegroeid.
- Als papa niet meer in zijn kleren past, zijn z’n kleren gekrompen. Yeah, right.
- Als zoonlief zijn korstjes niet opeet, kan ik daar nog wel begrip voor opbrengen.
- Als papa zijn korstjes niet opeet, een stuk minder (nee papa, van korstjes krijg je geen borstjes, geloof me maar).
- Als zoonlief wil stuntsteppen, vind ik dat best cool (en probeer ik hem duidelijk te maken dat helm, knie- én elleboogbeschermers dat ook zijn).
- Toen papa ook een stuntstep wilde, wist ik dat zijn midlifecrisis was begonnen.