Ik wil mijn kinderen een mooie zomer geven … maar alles kost zo verschrikkelijk veel

Want laten we eerlijk zijn: vakantie is leuk, maar ook verschrikkelijk duur. En het lijkt wel alsof die prijzen elk jaar nog meer de pan uit swingen. Elk dagje uit lijkt tegenwoordig minstens vijftig euro te kosten, als het niet meer is. En ja, ik gun mijn kinderen dat plezier, zó hard. Maar de portefeuille moet ook meewillen ... 

Ik wou dat ik ook gewoon kon zeggen: “Kom, we gaan naar de zoo!” of “Pak je koffers, we gaan een weekje naar zee!” Maar het zit er gewoon niet in dit jaar … 

En terwijl ik scroll op sociale media zie ik gezinnen aan het zwembad liggen, op citytrip gaan, picknicken in het park of hippe cocktails drinken op één of ander festival ... Alles ziet er zo moeiteloos en zorgeloos uit. En dan bekruipt me dat gevoel: “Ben ik nu echt de enige bij wie het allemaal niet zo simpel gaat?”

We doen wat we kunnen. Een ijsje op het plein, een namiddag in het bos, een kampje dat nét betaalbaar was. En daar lachen ze gelukkig ook bij, mijn kinderen. Maar in mijn hoofd speelt toch steeds dat stemmetje dat zegt: “Doe ik wel genoeg?”

Dit is geen klaagzang, echt niet. Ik weet dat ik niet alleen ben. Er zijn zoveel ouders die proberen om van weinig toch iets moois te maken. En weet je? Misschien is het juist dat wat onze kinderen later onthouden. Niet het dure pretpark, maar dat ene kampvuurtje in de tuin. Niet het vliegtuig, maar die nacht dat we met z’n allen op matrassen in de woonkamer sliepen.

Aan alle ouders die deze zomer ook een beetje met de handen in het haar zitten: je bent niet alleen. En je doet het goed. Écht.