Onze avonden zijn altijd lekker hectisch. Mijn man en ik halen samen rond 17 uur de twee kindjes van de crèche. Daarna verdelen we de taken: één van de twee entertaint de kinderen en de andere zorgt voor het eten. Eerlijk is eerlijk, het lukt ons niet elke dag om een gezonde maaltijd op tafel te toveren. Maar het wordt wel telkens met veel liefde op de tafel gezet. En daarna is het afwachten …
Onze dochter is twee jaar en niet altijd een makkelijke eter. Verschillende methodes passeerden de revue. Toen ze nog jonger was (tot ongeveer een jaar), was het makkelijk. Eet Nore niet voldoende? Geen probleem, we bieden nog wat flesvoeding aan en dan heeft ze voldoende voedingsstoffen binnen.
Na haar eerste verjaardag wilden we ook dat flesje wat afbouwen en haar met nog meer verschillende smaken laten kennismaken. Nadien kwam de fase ‘ik eet geen groenten’. Die fase was overigens alleen maar bij ons. Op de crèche, bij de grootouders, … at ze zonder problemen groenten. Sinds enkele maanden eet ze ook bij ons terug af en toe groenten.
De ene dag is de andere niet: op sommige dagen eet Nore veel, op andere dagen wat minder en soms ook helemaal niets. Voor ons is dat oké, ze heeft voldoende reserves en wij hebben ook eens geen zin om te eten.
Om ervoor te zorgen dat onze kinderen nieuwe dingen proeven, proberen we elke week een recept uit met voor hen nieuwe voedingsmiddelen (of iets wat ze nog niet veel hebben gegeten). Wat op dit moment ook voor ons werkt is hun bord anders schikken dan het onze. Wat wil dat zeggen? We geven hen hetzelfde eten als wat wij eten, maar waar het bij ons onder elkaar zit, ligt het bij hen mooi naast elkaar. Werkt dit altijd? Nee, zeker niet. Maar het werkt op dit moment wel het beste voor ons en dat is het belangrijkste.
Op sommige dagen merken we dat Nore overdag al heel wat prikkels heeft moeten verwerken. Het avondeten loopt dan moeizamer. Die momenten proberen we haar extra aandacht en liefde te geven door haar op onze schoot te laten zitten tijdens het eten.
We proberen van ons avondeten ook een gezinsmoment te maken en eten samen. De kinderen mogen zelf hun eten ontdekken. De oudste mag kiezen of ze bestek gebruikt of met haar handen eet. Onze zoon, net een jaar, eet meestal met zijn handen. Dat is nooit zonder morsen, maar na het eten even stofzuigen en er is niets meer van te zien.
