Wat als je zoontje een vernauwde voorhuid heeft?

Dat de voorhuid niet (helemaal) kan worden teruggeschoven, is normaal tot de leeftijd van 10 jaar. Er is dan ook geen behandeling nodig, tenzij er klachten zijn zoals ontsteking, pijn of lokale huidafwijkingen. Bij 96% van de pasgeborenen is de voorhuid niet volledig terug te schuiven als gevolg van verklevingen tussen de voorhuid en de eikel. De voorhuid komt meestal voor het derde levensjaar spontaan los. Bij 10% van de kinderen gebeurt dat in de jaren daarna.

Wat kan je doen?

Je mag in geen geval iets forceren, want anders ontstaan er wondjes en littekens waardoor je juist fimosis (vernauwde voorhuid) kunt veroorzaken. Zorg voor een goede hygiëne en een beetje geduld. Je kunt de voorhuid en eikel schoonmaken met water tijdens het badritueel, door de huid voorzicht terug te trekken, zonder pijn of ongemak te veroorzaken. Door spontane erecties en baden komt de voorhuid meestal vanzelf los van de eikel.

Wanneer ga je best naar de arts?

Bij twijfel, ongerustheid of een uitgesproken vorm van fimosis (vb. als je de uitgang van de plasbuis amper of niet ziet) neem je contact op met een arts.

Een bezoekje aan de huisarts of de pediater is zeker ook aangewezen in geval van roodheid, pijn en/of ontsteking, huidafwijkingen van de voorhuid en ballooning (d.w.z. dat de ruimte tussen voorhuid en eikel tijdens het plassen gevuld wordt als een ‘tweede blaas’ en opbolt tot er voldoende druk is opgebouwd om de urine ongehinderd door te laten).

Ga onmiddellijk naar de arts als er sprake is van parafimosis. Bij deze aandoening kan de voorhuid, als die eenmaal achter de eikel is getrokken, door zwelling niet meer teruggeschoven worden naar voren en knelt hij mogelijk de bloedsomloop af, met alle mogelijke gevolgen daarna.

Weetje

Het tweemaal daags aanbrengen van een corticosteroïdenzalf op de voorhuid, gedurende vier tot acht weken, geeft bij ongeveer 75% van de jongetjes een goed resultaat. Slechts als deze behandeling faalt, of bij ernstige gevallen, word je doorverwezen naar de uroloog voor verder advies (en een eventuele besnijdenis of circumcisie). Vraag altijd eerst raad aan je arts voor je met die behandeling begint!