Ik geloof niet dat je meerdere kinderen even graag kan zien

Mijn broer was een ‘zorgenkind’ door autisme, adhd en, zoals later bleek, ook een bipolaire stoornis. Daardoor voelde ik mij vaak niet gezien en gehoord, terwijl ik ook mijn noden had. 

Nu ik zelf mama ben, voel ik mij al schuldig tegenover onze hond omdat ik hem niet meer dezelfde aandacht kan geven als vroeger. Wat moet dat dan wel niet zijn bij een tweede kindje? 

Daardoor vind ik het moeilijk om te geloven dat je meerdere kinderen even graag zou kunnen zien … 

Sommige mensen vinden het dan weer zielig dat een kind geen broer of zus heeft, maar ik denk daar anders over: “Wat je niet kent, mis je niet”.