Brief aan mijn dochter die 4 jaar wordt

Elk jaar kijk ik even terug naar de dag dat je in mijn leven kwam

Jij maakte me 4 jaar geleden voor het eerst mama. En toen veranderde mijn wereld helemaal. Ik was (en ben) zo verliefd op je. Je bracht me zoveel geluk maar tegelijkertijd ook zoveel onzekerheid. Ik moest je al snel leren loslaten. Je woog amper 2.390 kg en werd hierdoor een couveusekindje.

Papa mocht, na de best korte maar heftige bevalling, direct met je mee. Hij mocht je wegen, je kleertjes aandoen en pas toen kwam je eventjes naar mij, waarna je snel weer weg moest.

Sindsdien was ik nooit nog helemaal gerust!

Mama worden, misschien één van de meest ingrijpende gebeurtenissen in mijn leven. Maar het maakte me compleet! En wat was ik blij dat je zo goed en snel groeide en de borstvoeding vlot liep, waardoor we toch onverwacht nog samen naar huis mochten. Wat een sterke, flinke baby! En die roze wolk, die was er voor ons echt wel!

Loslaten

Dat ‘verdomde’ loslaten, het stopte nooit. Naar de crèche bleek maar een eerste, volgende stap, waarmee ik het toen weer heel moeilijk had. Je wilde enkel moedermelk en geen fles. Misschien was ik er als mama zelf gewoon nog niet helemaal klaar voor.

Toch ging alles zijn gangetje, je wende snel en bij Sofie bleek je echt een super fijne tijd te hebben. Je leerde met andere kindjes omgaan en ging heel graag naar daar.

Dan die eerste schooldag, ook hier weer met een lach en een traan (vooral bij mama). Je leek me echt te klein en te fijn! Moest ik je hier echt achterlaten? Ik hapte naar adem die eerste dag …

Een hele nieuwe wereld ging voor jou open. Op het allereerste oudercontact hoorde ik dan ook wat ik eigenlijk stiekem wel wist. Je bent een super sociaal kind en overal graag gezien zei de juf. Fier dat ik was! Ja het loslaten, het ging me als mama dan toch nog goed af. Ik genoot ondertussen ook van de momentjes alleen met je kleine zus, die er ook al even was.

Cliché

Het is zo cliché , maar zo waar lieve schat:

Ik wil jou in een doosje doen.

Je beschermen tegen het leven

Maar je zal moeten dansen in de zon en leren vechten in de regen.

Soms loopt het niet zoals verwacht

Toch had ik nu al graag zoveel dingen anders voor je gewild. Sinds een paar maanden zijn je papa en je mama niet langer bij elkaar. Je bent nog zo klein. Nog maar net 4 jaar!

Is dit nu echt loslaten?? Op een manier die niet natuurlijk voelt, die ik niet had voelen aankomen (zoals dat wel het geval was bij de crèche en school). Co-ouderschap… Voor een mama allesbehalve fijn! Niet meer elke dag / elk weekend samen bij papa en mama zijn.

Toch tellen nu enkel jouw belangen. Jouw papa blijft je lieve papa, jouw sterke beer. Die tijd samen telt ook, even hard als onze tijd samen!   

Ik kan je dus niet steeds beschermen tegen het leven, lieve schat, want dit had ik niet voor jou gewild. Ik zou er altijd voor je willen zijn, en niet halftijds!

Maar een mama (of papa) ben je niet halftijds, al voelt het nu wel zo. Ik zal er altijd voor je zijn, ook al zie je me nu minder vaak. Ik leer je nu dat als mama er niet is, we in mekaars hartje zitten. Dat ik je graag zie, ongeacht wat er allemaal gebeurd is.

Uit de moeilijke tijden moeten we leren

Ik hoop je te leren dat liefde niet altijd perfect is, zolang ze maar echt is.

Ik hoop dat ik je kan leren leven zoals een vlinder… Die telt niet in tijd maar in momenten.

En onze momentjes samen, die maken we nog steeds onvergetelijk! Een verjaardagscadeau is er nog steeds, al zal het nu eentje van mama en eentje van papa zijn. Een feestje volgt (nu zelfs twee!) na die vervelende coronatijd.

Jij bent en zal altijd samen met je kleine zus het allerbelangrijkste in mijn leven zijn. Jullie maken dat ik elke dag weer met een glimlach opsta en verder ga, ook wanneer het moeilijk is.

Ik hoop jullie hiermee ook te leren dat we onze gevoelens mogen tonen, dat we het moeilijk mogen hebben en steun kunnen vinden bij elkaar. Maar dat we ook dankbaar mogen zijn voor wat er nog WEL is. Dat we gezond zijn en vele mensen rondom ons heen hebben die van ons houden. We zijn nooit alleen!