Van ponykamp tot ruimtekamp: mag vervelen nog?

‘Het maakt mijn leven in ieder geval wel veeeeel gemakkelijker. Terwijl ik de was doe, poets en het eten maak, speelt mijn dochter gezellig in de woonkamer. Af en toe komt ze dan eens iets vragen of gewoon even gezellig knuffelen. Ik heb haar altijd wel in het vizier natuurlijk. Lang leve open leefruimtes.

De televisie staat hier dan ook van ’s morgens tot ’s avonds aan. Ik heb dat altijd zo gedaan. Ik hou van achtergrondgeluid als ik thuis ben. Alleen staat nu niet VTM op, maar Disney Channel. Mijn dochtertje zit niet de hele dag tv te kijken, maar als ze wil, kan ze wel de filmpjes van Mickey Mouse meezingen of dansen op de liedjes van Juf Roos.

Als ik ergens een hekel aan heb, zijn het ouders die zagen over schermtijd. We zitten als volwassenen continu voor een scherm. Alles is tegenwoordig digitaal. Mijn kind gaat echt niet verpest worden als ze af en toe eens tv-kijkt. Ze speelt ook heel erg veel. En wat ben ik blij dat ze dat zelfstandig kan.

Natuurlijk zal ik ook met haar samen tekenen of spelen of knuffelen. Maar niet elke seconde. Ik heb ook een leven, mag het? Wie gaat anders koken of de was doen? Wie gaat anders mijn werk doen?

In de wereld van vandaag lijkt het alsof kinderen bijna geen ruimte meer krijgen om zich te vervelen. Het lijkt alsof ze zich niet meer mógen vervelen, alsof je vervelen iets negatiefs is. Je kunt je kind toch moeilijk 24 uur per dag entertainen? Het idee om simpelweg ‘niets’ te doen lijkt een zeldzaamheid te worden.

Onze moderne samenleving lijkt ook weinig tolerantie te hebben voor verveling. Ouders, opvoeders en de hele samenleving streven ernaar om ieder moment van de dag te vullen met gestructureerde activiteiten, educatieve apps en vrijetijdsbestedingen. Dat komt voort uit een goedbedoelde wens om kinderen zoveel mogelijk kansen te bieden en hen voor te bereiden op de wereld.

Het is herfstvakantie en je ziet op social media allerlei story's voorbijkomen met alle activiteiten die ouders met hun kind doen.
‘Vandaag gaat mijn zoon op ruimtekamp.’
‘Volgende week gaat hij naar het ponykamp.’

Het enige kamp waar ik vroeger naartoe mocht gaan, was mijn bed.

Kinderen mogen toch ook leren om zichzelf te vermaken zonder externe stimulatie, laat kinderen maar dagdromen, verkennen en groeien. Dat talent kunnen ze ook op zichzelf ontwikkelen. Daarvoor moeten ze niet elke seconde geëntertaind worden, toch?’

Meer lezen: Ongefilterd Moederschap 

Lorentia Veppi kwam, zag en overwon sociale media. Jonge (en misschien ook minder jonge) ouders herkennen zich helemaal in haar hilarische filmpjes. Ze is de ongekroonde koningin van de dikke vette knipoog naar het hedendaagse ouderschap. Geen enkel taboe of cliché blijft gespaard van een scherpe sneer of satirische draai.

En die heerlijk eerlijke blik op het mama zijn vertaalt ze ook op papier. In haar eigen woorden vertelt ze haar verhaal en deelt ze haar persoonlijke visie op het moederschap. En dat - uiteraard - zonder enige filter of schaamte. Zeg het toch gewoon zoals het is! Zet die realiteit maar eens keihard af tegen de Instagramwereld. Vertel eerlijk over je mamapaniek. Zoek je tips? Ach ... die zijn er niet! Moeders van vroeger ... maak kennis met de moeders van nu.

Toen Lorentia zelf mama werd, vielen haar oogkleppen af. Reis mee in haar wereld van het moederschap, van de cruciale beslissing om een kind te krijgen tot de rollercoaster van de zwangerschap, bevalling en de (on)zin van genderreveals. Om daarna lekker te blijven zitten voor de geneugten van de kraamtijd en een extra rondje peuterpuberteit.

Ongefilterd moederschap biedt een verfrissend eerlijk beeld van het ouderschap. Lorentia's scherpe pen en unieke visie zorgen ervoor dat je niet alleen zult lachen, maar ook zult nadenken over de wonderlijke, uitdagende reis van het moederschap.

Een must-read voor alle ouders, toekomstige ouders en iedereen die wil begrijpen wat het betekent om een moderne ouder te zijn. Klaar? Duik erin, zonder zwembril of -bandjes. Gewoon het diepe in! Zoals zowat elke moeder eigenlijk.