8304fi.jpg

‘Mama, ga je mee spelen?’

8/06/2022

Een vraag die steeds een tweestrijd oproept. Enerzijds wil ik graag de leuke mama zijn die meespeelt en tijd maakt voor haar kinderen. Ze zijn tot slot maar één keer klein en als ze puber zijn, gaan ze niet meer met mama op de speelmat torens willen bouwen. Anderzijds moet ik de vaatwasser nog leegmaken en vullen, de was opvouwen, nog enkele mails van het werk beantwoorden en eens stofzuigen. En dit alles had ik het liefst gedaan terwijl de kinderen rustig zelfstandig aan het spelen zijn.

Ik zwicht wanneer ze zeggen ‘alsjeblieft mama’ en mij een dikke knuffel geven. Iets later bevind ik mij op de speelmat. Ik stel voor om met de Duplo iets te bouwen (dat vind ik zelf nog leuk) maar uiteraard moet ik mee spelen volgens de regels van mijn kinderen.

Ik krijg strikte orders en instructies over de paw patrols, mag amper aan iets aan komen, laat staan beslissen welke rol of figuurtje ik mag spelen. Ik zit er meer bij als publiek dan als actieve medespeler. Maar de kinderen gaan op in hun spel, maken geen ruzie en spelen zelfstandig verder.

Na een kwartiertje besluit ik me recht te zetten en die was toch maar op te vouwen gezien mijn beperkte bijdrage aan het spel. Nu ze zo flink bezig zijn, kan ik vast wat taken inhalen. Exact drie handdoeken heb ik opgevouwen als ze komen vragen: ‘Mama, kom je mee spelen?’

 

Deze blog verscheen eerder op GezelligeChaos.