Mijn liefste tweede kindje. Als klein meisje droomde mama er al van om twee kindjes te hebben. Enkele maanden na de geboorte van je broertje werd dit gevoelsmatig bevestigd, en na een jaar waren we er helemaal klaar voor. Je bent zo gewenst, lieve schat, maar het loopt niet altijd zoals we dromen, of zoals het in de films gaat.
Van je broertje ging zwanger worden ook niet vanzelf, alleen weten we nu ook nog eens wat we missen. Elke maand is er een maand meer verschil tussen jullie beiden, en we wilden zo graag dat jullie veel en lang samen zouden kunnen spelen.
Je komt er wel, lieve schat, daar zijn we zeker van, maar het is een moeilijke weg die vaak zwaar valt. Soms als ik naar je broertje kijk overvalt mij een gemis, telkens hij stappen vooruit zet voel ik de angst om dit nooit meer te mogen meemaken.
Je papa en ik zien elkaar doodgraag, maar soms vervallen onze mooie momenten in reken- en telwerk. Sommige dagen moet het en andere dagen is het niet nodig om liefde te tonen, of zo redeneert mijn teller te vaak. Dit is niet hoe een kinderwens in mijn hoofd zat …
Bij elke aankondiging in mijn omgeving voel ik een stomp in mijn maag en dat is helaas niet jij die je uitrekt. Mensen verwachten nu ook uitbreiding van ons gezinnetje, en dat maakt het soms des te pijnlijker.
We wachten op je, mijn kleintje, maar laat het liefst niet meer te lang duren … We zijn helemaal klaar voor je!
