26 geluiden en zinnen die je als mama liever NIET hoort
18/03/2024
Door Mamabaas
Selectief doof … een idee?
- “Mamaaa, mijn oogjes zijn wakker!” En álle varianten met het woord of gegeven ‘wakker’ erin. Of een kinderstem/lach voor 6 uur ’s ochtends. Wat dan wel weer heerlijk is: het getrippel van kleine voetjes onderweg naar je bed ’s morgens vroeg, voor die eerste, heerlijkste kindjesknuffel van de dag.
- De doffe, harde ‘bonk’. Of zoals een mama het verwoordt: “Ik herinner me levendig het geluid van mijn zoontjes schedeltje op de terrastegels toen hij zijn eerste stappen zette …”
- "Mama". Ook gekend als "Mamaaaaaaaaaa". Weet je nog hoe je honderden keren tegen je baby zei: ‘zeg eens mama. Ma-ma’. Weet je nog hoe je hart ontplofte toen je het voor het eerst uit dat schattige mondje hoorde komen? Weet je nog …? Keer terug naar die prachtige herinnering op het moment dat je ‘mama’ voor de 489ste keer op 1 dag hoort.
- De telefoon. Want niemand belt overdag, behalve de school of de crèche om te zeggen dat er iets mis is (ziek, serieus gevallen, corona/quarantaine ...). Echt waar, altijd paniek.
- De snelle ademhaling tijdens het slapen. Jup, dat is gegarandeerd (hoge) koorts. Sta al maar op.
- Kletterend servies. Zoals het bord op de tegelvloer wanneer je op zondagochtend nog niet helemaal uit je bed wil komen maar je dochtertje al naar beneden is gegaan om te spelen. En zich beneden bedenkt en heel behulpzaam de tafel wil zetten. Euhm, niet alle scherven brengen geluk. Toch niet zo in eerste instantie …
- Stromend water. Als je beseft dat de kinderen alleen zijn in de badkamer. Bij nader inzien: élk geluid uit de badkamer op dat moment.
- De babyschreeuw. Zo die schreeuw van een kleintje dat plots door heeft hoe schuiven open en toe gaan, en dan plots een vingertje plet.
- De nachthoest van een kind dat nog niet goed kan doorhoesten. Want je weet dat het kind uiteindelijk zichzelf zal wakker hoesten. En dan ben je nog niet aan de nieuwe patatjes: uren plezier ’s nachts.
- “Ikke zelluf doen” … Oh dear, dat duurt weer uren. Uiteraard net wanneer het vooruit moet gaan. Morgen mag je zelf, schat. Nee, nu? Oké dan …
- De schelle schriekgil net als je onder de douche staat. Niet ervoor, niet erna. Maar net als je met je haar vol shampoo staat.
- “Mama, niet boos zijn hé, maar …” Variant: “Mama, het was een ongelukje, maar … “Adem in, adem uit. En nog eens.
- De krakende plank. 1 is er zo, 1! En daarop trap je 100 % zeker als je uiterst aandachtig en tegen 0,05 km/u achterwaarts van het kinderbedje met een net slapende baby richting de deur sluipt.
- Variant op nr. 13: je partner die je op dat eigenste sluipmoment van beneden roept. Bijvoorbeeld om te vragen waar zowat alles wat je kan bedenken ook weer ligt.
- “Mah eerst ga ik …” Neen, niks maar. Niks eerst. Please lieve, kleine schelm, doe voor een keer wat mama vraagt. Pretty please?
- “Ik lust dat niet …” Jup, nog voor het eten het bord heeft geraakt.
- De doos ontbijtgranen die op de grond valt. Gevolgd door dat typische geluid van die honey-of-andere-f***ing-pops die over de keukenvloer rollen. Onder kasten ook graag. Heb ik nog iets te doen net voor ik in zeven haasten tijdens de ochtendrush de kinderen en mezelf op tijd moet buiten krijgen.
- In hetzelfde genre als nr. 17: de fles melk die omvervalt en leegklotst. Een omvallende beker melk hoort ook in deze categorie. Want je weet dat de melk allerminst stopt aan de tafelrand, maar vrolijk doorloopt tot op het tapijt onder de tafel. Stank gegarandeerd de week erna.
- “Ik ga even iets pakken/halen.” Uhu, zeg je ook even wát precies? Dat maakt het voor ons allebei iets aangenamer, geloof me.
- De autohuilbui. Vooral tijdens die extra lange ritten. Variant: ik moet pipi/kaka doen op een stuk autosnelweg waar je niet kan stoppen.
- Je partner die zegt dat de koffie op is. Vanonder mijn ogen! En naar de winkel, nu!
- “Mag ik i-Pad?” Zucht … 367 keer per dag.
- “Mama, ik voel mij niet goed”. Of ook: “Mama, ik heb buikpijn.” Het liefst dan in de auto. Zodat je nooit meer op tijd bent met het kotszakje of -bakje.
- “Ik ben klaahaaaar!”. Vanuit het toilet welteverstaan. En je kan er donder op zeggen dat je partner opeens mysterieus verdwenen is. Poepafkuis-duty calls.
- Kinderbilletjes die van de toiletbril glijden. Net na de “Mama, ik ben klaahaaaar!”. Dan weet je wat er nadien aan de bril hangt …
- De ultieme schrik: absolute stilte. Heerlijk, zo geen geluid … als je alléén in huis bent. Anders weet je: het klopt niet, er is iets mis.
Noot van de redactie: we zijn er ons heel erg van bewust dat deze lijst allerminst volledig of eindig is.