4531fi.jpg

7 puntjes die mama heeft leren loslaten

23/05/2024

Kindjes groeien. En de mama’s en papa’s, die groeien gewoon mee. Elke dag leer ik dingen bij, maar er zijn ook een aantal dingen die ik (gelukkig) leer loslaten.

7 dingen die mama leert loslaten

  1. Perfectie. Na vijf jaar mama zijn, besef ik dat niet alles perfect kan zijn en vooral dat niet alles perfect moet zijn. Ik neem vrede met een beetje rommel in huis en de kinderen hoeven er écht niet elke dag ‘gelikt’ uit te zien.
  2. Het constante verlangen naar extra baby’s. Hoewel we snel overtuigd waren dat twee kindjes genoeg zijn, had ik stiekem vaak een beetje heimwee naar het bolle buikje en de mini-baby’s. Ondertussen ben ik uit de pampers en daar ben ik elke dag dolgelukkig over. Ik heb genoten van mijn baby’s, het was een zalige periode. Maar nu geniet ik ten volle van mijn kleuters, er is geen gemis meer.
  3. Mijn tv-gedrag is ook zwaar veranderd. Misschien waren het de hormonen, maar vroeger stonden er steevast programma’s over baby’s op. En het liefst nog reality… Programma’s over prematuurtjes, over vrouwen die niet wisten dat ze zwanger waren, live bevallingen… Noem maar op, mijn lief werd er gek van!
  4. De gewoonte van oververmoeid te zijn. Op een bepaald moment heb je zoveel slaaptekort dat het bijna lijkt alsof je voor de rest van je leven als zombie zal rondlopen. Niets is minder waar, het komt goed. Een vermoeide dag is hier nu uitzondering!
  5. Spullen loslaten. Alle spullen, van flesjes tot kleertjes, werden altijd netjes opgeborgen. Want je weet nooit. Is het niet voor dat eigen extra baby’tje, is het misschien voor iemand anders. Of voor mijn kleinkinderen, ooit. Ondertussen probeer ik toch zoveel mogelijk te verkopen. Een zolder volzetten met spullen om misschien ooit iemand te kunnen helpen, is een beetje gek. En tegen dat er ooit kleinkinderen zijn, is de helft verstorven en de andere helft helemaal uit de mode.
  6. Constant met eten bezig zijn. Maar dan echt bijna 24/24, 7/7. Als ik bezig was met het vieruurtje, was ik al aan het denken aan het avondeten. En zo ging dat de hele dag door, de klok rond. Ondertussen is alles meer relax. De kinderen krijgen nog steeds eten, hoor. Maar waarschijnlijk weet ik het nu gewoon beter te organiseren ;-).
  7. De constante drang om iedereen over mijn kinderen te vertellen. Alles, maar dan ook alles, vertelde ik overal rond. Van een vuile pamper tot een geluidje of een beweging; iedereen hoorde erover. Van de kassierster tot de buurvrouw. Ondertussen besef ik wel dat niet iedereen zo geïnteresseerd is over de temperatuur van mijn kinderen of over de inhoud van hun pamper…

Zo zie je… Mama wordt stapje voor stapje ook een beetje groot ;-).