Babyspamfoto’s
Gelukkig zitten die van mij veilig opgeborgen op de zolder. In een mooi ingeplakt fotoalbum en een heel aantal nog in een schoendoos omdat er 25 jaar geleden schijnbaar even weinig tijd was om alle dingen tot in de puntjes juist te doen.
Op je trouwdag worden ze dan meestal ineens allemaal in je gezicht geknald. De hele zaal, iedereen die je kent, buldert van het lachen. Hilariteit alom. Wat schattig, klein, en goh hoe dik was je daar! Dan sta je daar knalrood, met een schaamlachje. Hopende dat dit moment snel voorbij is en iedereen het binnen 2 weken ook helemaal vergeten is. Net op deze dag dat je dan extra je best hebt gedaan om goed voor de dag te komen en nadat je natuurlijk maandenlang hebt afgezien om mooi in die jurk te passen. En dan prijs je je nog gelukkig dat ze de allerlelijkste foto niet hebben laten zien…
Internet
Stel je maar eens voor dat die allemaal, stuk voor stuk, zelfs de meest beschamende foto’s, gewoon los op het internet zouden staan. Dat heel je familie, al je vrienden, kennissen en je werkgever met één klik de meest beschamende, ‘naakte badfoto’ zou kunnen zien. Ook al was je toen maar 1 jaar. Het hoeft al zelfs niet zo dramatisch te zijn. Denk maar aan die ene foto die je onlangs van je gsm gewist hebt omdat hij van de verkeerde kant is getrokken en je daar je kin nog net iets te dik vond lijken.
Als mama vind ik mijn dochters de knapste, meest fantastische wezens die er bestaan. Ik neem enorm veel foto’s en moet me verdomd inhouden om ze niet allemaal op Instagram en Facebook te zwieren. Het zijn mijn oogappels. Elke keer denk ik even: Ach, wat maakt het uit! Iedereen doet dat toch? Twee seconden later denk ik dan: Nee Charel, niet doen. We zetten er wel eentje op die wat minder duidelijk is, waar het gezichtje niet helemaal opstaat of gewoon eentje van hun achterkant. Later kunnen ze zelf nog beslissen welke ze in de wijde wereld willen gooien. Dan hebben ze er tenminste zelf voor gekozen…
