Imke Courtois kondigt aan dat ze zwanger is, maar dat ze het alleen gaat doen. Ik voel het dan al van ver aankomen: de duizenden oerconservatieve reacties dat een kind toch wel echt een moeder én een vader nodig heeft. En ja hoor, ik kan mijn Facebook niet opendoen of ik kom zulke uiterst verrijkende comments tegen (dat laatste is uiteraard cynisch bedoeld).
Want oh ja, ook ik ben een single mama. Mijn dochter werd gisteren 8 en ze had een fantastische verjaardag. Met een hoop liefdevolle mensen om haar heen die haar al een heel leven op handen dragen. Ze is graag gezien om wie ze is, en raar maar waar: het feit dat ze geen papa heeft betekent hier helemaal niets in.
Laat een kind toch gewoon in een liefdevol gezin opgroeien. Hoe dat gezin eruit ziet, wel liefste wereld, dat maakt al heel lang niets meer uit. Een kind dat zich veilig kan hechten, weet dat het graag gezien is, zichzelf durft en kan zijn, dat is een gelukkig kind. Of daar nu enkel een mama, of enkel een papa, of twee mama’s, of een non-binaire ouder achter staat, dat betekent niet dat er minder kansen zullen zijn in het leven.
Kom eens wat meer buiten, zou ik zeggen tegen de schrijvers van deze haatcomments. Hebben jullie ooit al gesproken met een single ouder? Hebben jullie ooit al gesproken met een kind dat werd opgevoed door een single ouder?
Want vanuit je zetel is het gemakkelijk om zo’n bekrompen mening de wereld in te sturen, maar als ze niet onderbouwd is zou je ze niet moeten schrijven. Ik vorm me ook geen mening over het effect van een scheiding op kinderen, want ik heb het nooit meegemaakt, mijn dochter ook niet. Ik ga ervanuit dat iedereen altijd het beste voor heeft met zijn of haar kind en dat simpelweg iedereen echt zijn best doet.
Maar dat ik me tot op de dag van vandaag zo vaak moet verdedigen waarom er geen vader binnen ons gezin is, wel dat hangt me serieus de keel uit (maar echt he!). In de plaats daarvan ben je welkom om eens binnen te springen bij mij. Stel mij al je vragen die je maar wil, en als je mening dan is dat mijn dochter een vader nodig heeft, oké, dan is dat je volste recht. Maar oordeel asjeblieft niet zonder kennis. Of dat is toch wat ik mijn dochter aanleer.
En nu ga ik nog wat verjaardagstaart eten met mijn dochter. Dat is het fijne aan de dag na een verjaardag: dat er altijd te veel taart gekocht is en dat je er nog dagen van kan nagenieten. Want ook bij ons zit geluk gewoon in hele kleine dingen.
