'Krijg je een soort opleiding om mama te worden?' Dat vroeg schoonzus L me onlangs. Na zes maanden kon ik eindelijk nog eens op café, en L zou samen met schoonmoeder K voor Midas zorgen. Hoe moeilijk kon het zijn? Midas is een blije baby en met zijn kleine, tandeloze mond kan hij niemand bijten, dat doet hij anderen tenminste geloven.
Blijkbaar barstte de hel los tijdens het avondeten. Als ik mijn schoonzus moet geloven, hield zij hem in bedwang terwijl schoonmoeder K hem al worstelend verschoonde. Ook zijn pyjama aandoen was een hele klus, want hoeveel drukknopen heeft zo'n ding eigenlijk? Een dwangbuis is makkelijker aan te doen, en is waarschijnlijk nog eens effectiever ook.
Het gekrijs was niet te verdragen, trommelvliezen hadden het bijna begeven, het was alsof Midas gevierendeeld werd. L besloot ter plekke om nog enkele jaren met kinderen te wachten. 'Mama worden? Nee bedankt, ik wacht nog wel een jaar of tien. Moet je daar geen opleiding voor volgen?'
Nou, nee. Je wordt er gewoon een beetje ingesmeten. Baby huilerig? Thermometer in de poep. Snotneus? Spoelen en hopen dat je niets fout hebt gedaan als je baby een vreemd, gorgelend geluid uitstoot. En soms moet je improviseren als je een kakmageddon (zoals papa het heel toepasselijk noemt) aantreft in de luier en je alweer de pamperzak vergeten bent …
Het is toch een heel gedoe, je baby in leven houden. Als mama word je verondersteld zomaar te weten waarom je baby weent, welke crèmes je waar moet smeren en hoe je je baby 'verantwoord' kunt entertainen. Sure, als je pas bevallen bent geven de vroedvrouwen je een spoedcursus babybasics, en na drie dagen wist ik wel hoe ik een badje moest geven. Maar niemand, echt NIEMAND, heeft me ooit uitgelegd hoe je een week lang op vijf uur slaap overleeft, of hoe je in godsnaam een maaltijd opeet terwijl die nog warm is.
Dus: nee. Een opleiding tot het moederschap bestaat niet. Gelukkig zijn er wel boeken, webinars, lieve vriendinnen en vriendelijke verpleegsters van Kind & Gezin die je met raad en daad bijstaan. Maar als puntje bij paaltje komt, moet je het toch alleen doen. Want een baby is geen Ikeameubel, en er bestaat helaas geen handleiding voor.
