Wat kan je zeggen of doen als de zwangerschapswens van iemand in je omgeving niet vervuld wordt?
Tips voor familie
- Probeer geen oplossingen aan te reiken of de situatie te minimaliseren door te zeggen ‘Het komt wel goed’ of ‘Jullie zijn nog jong’. Gewoon luisteren en beamen dat het een kl***situatie is, is al meer dan genoeg.
- Laat op extra moeilijke dagen zoals Moederdag, Vaderdag, de eerste schooldag en de feestdagen weten dat je aan hen denkt door een berichtje of kaartje te sturen. Een extra hart onder de riem op zulke momenten kan alleen maar deugd doen.
- Hebben jullie een WhatsAppgroep met de familie, post er dan niet enkel foto’s van je kinderen in, maar laat ook andere onderwerpen aan bod komen. Bijvoorbeeld een boekentip, een leuk nieuwtje over je werk of gewoon iets wat je hardop deed lachen.
- Toon oprechte interesse in het traject dat de wensouders doorlopen. Misschien durf je er niet over te beginnen omdat je bang bent om hen te kwetsen. Maar het is nooit verkeerd om ernaar te vragen. Anders zit je sowieso toch met een gigantische roze olifant opgescheept. En geef mee dat het oké is als ze er niet over willen praten.
- Wees begripvol als de wensouders je uitnodiging voor de gender reveal of babyborrel afslaan. Want wat voor jou een topnamiddag wordt, is voor hen de absolute horror. Denk aan je vrienden die nietsvermoedend aan de wensouders vragen ‘wanneer zij er eindelijk aan gaan beginnen’ of een eindeloze stroom aan bevallingsverhalen. Need we say more?
Tips voor vrienden
- Blijf contact houden met de wensouders, ook als ze zelf niet altijd reageren op je berichten of weinig initiatief tonen om af te spreken. Zien jullie elkaar wat minder of zelfs een tijdje niet, stuur dan af en toe een berichtje of een kaartje om te laten weten dat je aan hen denkt. Toon begrip als de wensouders het even te moeilijk vinden om jullie te zien en neem het hen niet kwalijk. Maak hen duidelijk dat dit niet het einde van jullie vriendschap betekent, dat zal al heel wat druk of schuldgevoelens wegnemen bij hen.
- Durf te vragen wat je vriend(in) van jou verwacht. Stuur je bijvoorbeeld zelf een bericht na de bloedafname of wacht je tot zij zelf iets laat weten?
- Zeg niet te vrijblijvend ‘Laat het weten als ik iets kan doen’, maar neem zelf het initiatief. Breng eens een maaltijd of wat soep, dan hoeven de wensouders niet te koken. Of laat een bloemetje afleveren bij slecht nieuws. Wat extra kleur in huis doet altijd deugd.
Tips voor collega's
- Probeer werkgerelateerde stress te vermijden. We hebben allemaal al eens een mindere dag of een moment waarop ons stresslevel zijn piek bereikt. Probeer die frustraties dan niet uit te werken op die collega die het al zo zwaar heeft. Wil dat zeggen dat je haar als porselein moet behandelen of een voorkeursbehandeling moet geven? Zeker niet. Maar een brulaap boven op die cocktail van fluctuerende hormonen kan ze allerminst gebruiken.
- Wees begripvol als je collega het emotioneel even te zwaar krijgt. Het telefoontje van het fertiliteitscentrum met het resultaat van je bloedafname kan op eender welk moment van de middag of avond komen. Dus ook in het midden van je werkdag of tijdens een belangrijke vergadering. Slecht nieuws incasseren en meteen weer verder werken is zo goed als onmogelijk, de meeste wensouders moeten hier toch even van bekomen. Eens goed vloeken, hun frustraties uiten of uithuilen op het toilet is wat ze nodig hebben op die verschrikkelijke momenten. Probeer hier als collega begrip voor te tonen. Stel geen lastige vragen als ‘En wat kunnen ze nu nog doen op medisch vlak?’ en probeer geen profetische voorspellingen te doen als ‘Ik weet zeker dat het volgende keer wel zal lukken’.
- Ga na of je wat werk kunt overnemen. Moet je collega enkele dagen thuisblijven na een medische ingreep of terugplaatsing? Bekijk dan op voorhand of er taken zijn die je kunt overnemen. Weten dat die krappe deadline met de hulp van een collega wel gehaald kan worden, is al heel wat stress minder.
Wall of fame der mooiste woorden/liefste attenties
'Eén van mijn beste vrienden nam geregeld de moeite om een kaartje in onze bus te stoppen. Soms met een hele lange tekst op, soms gewoon met de woorden "’t is echt kak" of "ik denk aan jullie" op. Ik vond dat telkens zo lief, die kaartjes doe ik nooit weg.'
'Het is jullie zo gegund, jullie zouden zulke goeie ouders zijn'
'Mijn beste vriendin heeft vaak een doosje pralines of een reep chocolade bij als ik slecht nieuws heb gekregen. Ze weet dat ik daar als chocoholic toch altijd een beetje troost uit kan halen.'
'Mijn mama heeft ontelbare uren naar mij geluisterd en is mij altijd blijven troosten en hoop geven, zelfs in situaties waarin het uitzichtloos leek.'
'Weet dat ik aan de zijlijn superhard mee supporter voor jullie. Niemand die het meer verdient dan jullie om ouders te mogen worden.'
'Mijn meter heeft jarenlang om de twee weken een noveenkaars gebrand en heel veel schietgebedjes tot Maria gedaan. Allemaal opdat haar kleindochter ooit toch ook een kindje in haar armen zou mogen houden.'
'Bij mijn eerste pick-up hebben mijn vriendinnen een bos bloemen laten afleveren. Dit betekende heel veel voor mij.'
'Jullie toekomstige kleintje kan zich geen betere ouders wensen dan jullie.'
'Mijn mama stuurde mij met Moederdag een berichtje om te zeggen dat ze hoopte dat ik ook ooit die dag zou mogen vieren. Het feit dat ze eraan dacht dat dit voor mij een moeilijke dag was, gaf mij een heel warm gevoel.'
Meer lezen?
Wat als het ook met medische hulp niet (meteen) lukt? Wat als je een eitje of een zaadje van iemand anders nodig hebt? Wat als je alleen mama of papa wordt? Wat als er geen broer of zus komt? Wat als er geen kindje komt? Wat als iemand in je omgeving ongewenst kinderloos is... In het boek Zo gewenst wil Hilde Van Goethem deze gevoelige thema’s bespreekbaar maken. Naast wetenschappelijke achtergrond en toelichting door experten komen ook ervaringsdeskundigen aan het woord. Het boek bevat handvatten voor iedereen die van ver of dichtbij te maken krijgt met een niet (meteen) vervulde kinderwens.
