meisjes spelen buiten met schuifaf en hoepel

Ik.ben.uitgeput. Jij niet?

4/06/2024
Mamabaas
Door Mamabaas

Laatst klaagde ik een beetje een bepaald aspect van het moederschap tegen mijn eigen moeder en oma. Waarop mijn oma op haar heel eigen manier antwoordde: “Als je nu al zo overweldigd bent, stel je dan eens voor dat je vijf kinderen opvoedt.” Mijn oma geeft die ‘kritiek’ vaak op een liefdevolle manier. Dus het gaat niet over mijn chagrijnige, maar liefdevolle oma. Hoewel haar woorden me wel zijn bijgebleven.

Oké, ik heb geen vijf kinderen, ik heb er maar drie. Maar toen ik nadacht over het verschil met het moderne moederschap, wilde ik dit toch delen.

Over de tijd dat mijn oma moeder was van jonge kinderen, vertelde mijn eigen moeder verhalen over hoe ze kilometers alleen moest stappen toen ze zes of zeven jaar oud was en hoe met de bus naar de stad ging met vrienden toen ze 10 was.

Over hoe ze moest letten op haar jongere broertjes en zusjes toen ze 8 jaar oud was, terwijl mijn grootouders gingen dansen. Mijn oom, toen 5 jaar oud, was een hele dag ‘vermist’ en werd slapend gevonden onder de eettafel van de buren.

Een constante stroom van …

Ik weet niet hoe het met jou zit, maar zo doen we dat gewoon niet in het moderne moederschap. Mijn tienjarige blijft af en toe een uurtje alleen thuis en sms't me constant. Ik laat ze haar een tijdje alleen in onze tuin spelen, terwijl ik geregeld toekijk. Het is gewoon een andere tijd.

Ik heb het gevoel dat ouderschap een constante stroom is van plannen van activiteiten, voor plezier zorgen, proberen om schermtijd te controleren en ijverig bezig zijn om iedereen de hele tijd in de gaten te houden. We waken erover dat ze glutenvrije snacks krijgen, zijn CEO van onze agenda en de manager van alle emoties en conflicten.

Ik.ben.uitgeput. Jij niet?

Vriendschap die moeders goed uitkwam

Wat kan ik doen om minder uitgeput te raken? En is deze moderne methode wel goed voor mijn kinderen? Opvoeden zoals mijn oma in 1962 lijkt niet echt de oplossing, maar hoe zit het met mijn eigen jeugd?

Mijn zomers als kind waren die waarin Bruce Springsteen die uit de boombox knalde, terwijl mijn vader het gras maaide. Natte haren, pyjama aan, blote voeten in het vuil die vroegen om nog vijf minuten om te schommelen op de houten handgemaakte schommel voor de deur, of om wormen op te graven aan de zijkant van ons huis.

Ik herinner me nauwelijks dagkampen of sport, afgezien van misschien een wekelijkse honkbalwedstrijdje in het plaatselijke park.

Mijn beste vriend was niet iemand die ik ontmoette voor vooraf afgesproken activiteiten. Mijn beste vriendin was de dochter van de beste vriendin van mijn moeder. Het was een vriendschap die onze moeders goed uitkwam. Ze lieten ons alleen thuis om barbies te spelen en tv te kijken terwijl zij tennis speelden. We verzonnen spelletjes en verkleedden ons als Madonna.

Eenvoudige, ongeplande zomerdagen

Onze ouders gingen beneden met elkaar om. Wij glipten de kamer van mijn vriendins oudere broer binnen om door zijn spullen te snuffelen als we ons verveelden. We dronken van de tuinslang, terwijl we achter haar honden aanzaten in de tuin. We waren vrij.

Onze relatie kwam voort uit wat het beste was voor onze moeders, maar 40 jaar later hebben we nog altijd een hechte band. Enkele van de gelukkigste momenten van mijn leven waren die eenvoudige, ongeplande zomerdagen zonder toezicht.

Jaren 80 met een vleugje 2024

Ik vind het moeilijk om mijn eigen kinderen die mate van vrijheid te geven. Het voelt op de een of andere manier verkeerd. In een eindeloze stroom van slecht nieuws is het bijna verlammend om ouder te zijn.

Maar ik vraag me af of het liefste wat ik voor mijn kinderen kan doen is ze een jaren 80 zomer met die vrijheid en verveling te geven, met een vleugje jaren 2024.

Om te beginnen heb ik vanmorgen een van mijn oude spelletjes uit de kast gehaald. Mijn kinderen vonden het geweldig. We hebben gelachen. Na ongeveer 30 minuten betrapte ik mijn middelste zoon erop dat hij stiekem op zijn iPad keek. “Beau, ik dacht dat ik je had gezegd dat je geen hulpmiddelen mocht gebruiken”, zei ik.

Met grote ogen keek hij op en zei: “Sorry mam, maar ik vroeg me af hoeveel dit spelletje waard is.”

Blijkt dat het waardevol is. Hij gaat het online verkopen.

Zoals ik al zei, een jaren 80 zomer met een vleugje 2024.

 

Bron: vrij vertaald naar Mother.ly