Soms vraag ik me af waar ik aan begonnen ben. Hebben meer moeders dat?
- No regrets in life. Just lessons learned. -
SPIJT hebben van je kind is een van de laatste taboes over moederschap dat nog overeind staat. Wie durft dat te zeggen? Je hebt zelf voor je kind gekozen, wat zit je te kniezen en te mokken? Het gaat natuurlijk niet over het feit dat je niet kunt zorgen voor je baby of dat je je kindje niet graag ziet. Het gaat over jouw rol als moeder.
Het moederschap an sich. Dat is een grote teleurstelling en ja, daar kan spijt bij komen. Maar wie wil dit horen? Het staat zo haaks op de blije, gelukkige moeder dat mensen vaak gechoqueerd zijn als je dat durft uit te spreken.
Saai
Het lijkt allemaal eenvoudig al dat moederen. Je geeft de fles, je zorgt voor een propere luier, je plant je dag vol met wasjes en plasjes, uitstapjes naar familie en je bent een kei in het troosten van je huilende baby. Maar word je hier blij en gelukkig van? Neen dus.
Sommige moeders vinden het moederschap ronduit saai, oninteressant, vervelend en vooral vermoeiend. Al de dingen die van jou verwacht worden als moeder maken je niet blij, integendeel. Een moeder vertelde mij ooit dat ze haar baby in haar handen kreeg en onmiddellijk voelde: ‘Oh, oh. Wat heb ik nu gedaan?’
Ze voelde zich vele weken lang een figurant in een film, en zo bekeek ze zichzelf ook. Bijna heel de tijd vroeg ze zich af: ‘Wat moet ik hiermee?’ en daarmee bedoelde ze haar dochter. Wel meer moeders voelen dat ze eigenlijk in essentie niet gemaakt zijn om te moederen. En helaas kom je daar soms pas achter als je al een kind hebt.
De realiteit komt hard aan
De grote vervulling van een kind blijft uit. Het maakt je leven er niet beter op. Ook al houd je van je kind, toch vind je er niks aan. Dat lijkt contradictorisch, maar het is eigenlijk heel logisch. Je ziet je kindje graag, maar het moederschap vind je echt verschrikkelijk.
Sarah Fisher schrijft het volgende in haar boek over het moederschap: ‘De realiteit van het moederschap is incontinentie, saaiheid, gewichtstoename, uitgezakte borsten, afstomping, een einde van je carrière, je seksleven gaat eraan, armoede, uitputting en een gebrek aan voldoening.’ Ze ziet haar kind nochtans heel graag en zorgt er ook goed voor.
Het zegt sommige vrouwen gewoon niets om op de speelmat te spelen, blokken te stapelen, samen in bad te gaan, te zorgen of geduld op te brengen tijdens het huilen.
De vervulling van alles
Waar worden mensen gelukkig van? Dat is niet zozeer van geluksmomenten. Mensen worden gelukkig door betekenis te geven aan hun leven. Veel vrouwen denken en hopen dat een kind hen kan helpen om die betekenis te geven, maar ook dat kinderen hen zullen redden van de eenzaamheid of van wat dan ook.
Maar zoals psychotherapeut en auteur Andrew Marshall zegt: ‘Vroeger dachten we dat God ons ging redden, in de seventies was het de liefde en nu moeten onze kinderen het doen. We zitten in het scheidingstijdperk. We beseffen eindelijk dat liefde niet voor altijd en eeuwig is. Maar nu projecteren we ons geluk en al onze zaligheid op onze baby.
Een kind zal ons voor altijd graag zien, en het laat ons ook veilig, succesvol en gelukkig voelen.’ Belangrijk is dus om te kijken wat aan jou betekenis geeft in het leven. En daar eerlijk voor uitkomen als dat níét je kind is. Je bent daarin niet abnormaal of raar.
Betekenis geven
Volgens Emily Smith, auteur van De kracht van betekenis, wordt betekenis bepaald door de verbintenis met en de bijdrage aan iets dat voorbijgaat aan jezelf. Voor de ene vrouw is dit het moederschap, voor de andere niet. Zo eenvoudig is het eigenlijk. Het is een illusie te denken dat dit voor alle vrouwen hetzelfde moet zijn of kan zijn. En ja, gaat deze spijt ooit over? Soms wel. Maar soms ook niet. Komt tijd, komt raad.
Hoe denk jij over jouw leven?
- Verdeel je leven in hoofdstukken. Hoeveel hoofdstukken zijn er? Wat is het thema van elk hoofdstuk? Welke hoofstukken zullen er nog volgen? En hoe wil je dat het laatste hoofdstuk eruitziet?
- Als je terugkijkt op je leven: wat waren dan de schakelmomenten? Wat waren de hoogtepunten en de dieptepunten? Hoe hebben deze momenten jou veranderd? Wat heb je ervan geleerd?
- Ga in gedachten terug naar de plaatsen die voor jou belangrijk zijn of waren. Waarom waren deze plaatsen zo betekenisvol? Hoe hebben ze jou veranderd? Hoe voelt het om in gedachten terug te gaan naar deze plaatsen?
- Welke waarden komen er nu naar boven borrelen? Wat is voor jou echt belangrijk?
Meer lezen?
Meer info vind je hier.
