Waar is de tijd dat ik 18 was? Een min of meer strak lijf. Eten en drinken zoveel ik wou, maar mijn lichaam hield stand. Door de jaren heen is er wat veranderd ... Euh, zo’n drie zwangerschappen, maar ik mag niet klagen, want mijn drie zwangerschappen waren de perfecte afslankingskuur voor mij. Telkens maar 5 kilo bijgekomen en na de geboorte er 10 kwijt zijn.
En toch, sinds een jaartje werkt de weegschaal niet meer mee en ‘krimpen’ mijn broeken… Als ik alles op een rijtje zet, is er een vrij logische verklaring voor. Ik eet omdat:
Ik het verdien: na een harde dag op het werk. Na een dagje alleen de kids te entertainen. Na een uurtje tennis (ik heb toch hard gezweet en dus veel calorieen verbrand?) A ja, dat verdient een grote zak chips! Ahum…
Ik het een zonde vind om eten weg te gooien, lees: als de kinderen hun bordje niet leegeten, zal mama wel een handje helpen
Ik gewoon geen karakter heb: ik eet gewoon graag en als het mij smaakt staat er weinig limiet op de kwantiteit.
Er altijd wel een gelegenheid is om een stukje taart te eten (bij een verjaardag), een ijsje te eten met de meisjes (want het is lekker warm zomerweer), lekker lang buiten te aperitieven bij mooi weer,…
Maar trop is te veel, het ‘ik begin op maandag - dieet’ is herhaaldelijk mislukt ;). Dus daarom ga ik voor de simpele aanpak: gezonder eten, portion control en wat beweging. Ik weet dat ik niet meer het lichaam zal krijgen van een topmodel en dat is zeker niet de bedoeling. Maar ik doe dit, gewoon, omdat ik me wat beter zou voelen in mijn vel!