Een papa wil dat zijn vrouw hem eindelijk vergeeft voor het missen van de geboorte van hun kindje

Eerlijk, het lijkt ons vrij logisch dat je het er als mama best moeilijk mee hebt als je man de geboorte van jullie kindje mist. Maar het verhaal van de man brengt toch enige nuance:

‘Ik heb een baan waarbij ik op bepaalde dagen geen toegang heb tot mijn telefoon of waarbij ik soms op plekken ben waar ik compleet geïsoleerd ben. Die momenten worden ruim op voorhand ingepland en nemen quasi de hele dag in beslag. Ik moet op die dagen allerlei strenge veiligheidsvoorschriften volgen.’

‘Mijn vrouw was zwanger, en ik was van plan om vrij te nemen rond haar uitgerekende datum. Helaas kreeg ze al vroeger weeën (ongeveer een maand voor de uitgerekende datum) en ik was op dat moment bezig met zo’n inspectie. Ik kreeg het bericht dat de bevalling was begonnen pas toen ik opnieuw bereik had. Tegen de tijd dat ik in het ziekenhuis was aangekomen, was ons kindje al geboren. Haar mama was er om haar bij te staan, en ons kindje was gelukkig gezond. Hij moest slechts één dag langer in het ziekenhuis blijven omdat hij te vroeg was geboren.’ 

‘Ondertussen zijn we anderhalf jaar verder en ik ben een betrokken papa. Het probleem is dat mijn vrouw me bij elke ruzie voor de voeten gooit dat ik de geboorte heb gemist. Dat gebeurt bijna elke keer: zowel bij serieuze meningsverschillen als bij discussies over pakweg welke fastfood we willen eten.’ 

‘Vandaag bereikte ik mijn breekpunt. We kregen ruzie omdat mijn vrouw wil overstappen naar een kinderopvang dichter bij huis. Ik breng ons kindje ’s morgens altijd weg, en zij haalt hem ’s avonds op. De enige opvang die dichterbij is, is echter te duur en kunnen we ons niet veroorloven. Midden in die ruzie begon ze opnieuw over het feit dat ik er niet was bij de geboorte. Ik zei haar dat het tijd werd om dat achter ons te laten en dat ze moest stoppen om dat er bij elke ruzie weer bij te sleuren. Ze riep dat ik een eikel was en vertrok.’ 

De man merkt nog op dat ze het onderwerp al meermaals hebben besproken en dat de vrouw op rustige momenten beweert dat ze er oké mee is, maar dat ze het daarna dan toch telkens weer aanhaalt wanneer ze ruzie hebben. Hij verduidelijkte ook dat er een procedure bestaat waarbij hij het bedrijf hem kan contacteren in noodgevallen, maar dat zijn vrouw het bedrijf niet had gebeld.

Wat vind jij, heeft de man gelijk? Of zou jij het er als mama ook moeilijk mee hebben om dit achter je te laten?