4933fi.jpg

Waarom vrouwen zoveel mentale druk ervaren

29/11/2024
Mamabaas
Door Mamabaas

Voor veel vrouwen klinkt het wellicht herkenbaar. Een afspraak maken bij de tandarts, zorgen dat er een cadeautje klaarligt voor dat verjaardagsfeestje, niet vergeten dat zoonlief morgen naar het bos gaat en dus laarsjes moet meenemen, en snel tussendoor op het boodschappenlijstje krabbelen dat de shampoo op is. Je hoofd staat geen seconde stil, en je moet overal aan denken. De mentale druk op de schouders van veel vrouwen is dan ook gigantisch, omdat zij vaak dé projectmanager van dienst zijn thuis.

Die mentale druk komt vooral voor bij vrouwen. Er is zoveel te doen, je moet aan zoveel denken, en niemand anders dan jij lijkt het te zien. Ook al zit je knusjes tegen je man in de zetel naar televisie te kijken, toch blijven de gedachten door je hoofd malen. ‘Ik moet dringend de was doen, want kind x heeft geen kousen meer om aan te doen. Niet vergeten morgen aan de juf van kind y te zeggen dat hij zijn medicatie moet nemen. Oh ja, en de kinderen hebben volgende week pedagogische studiedag, hoe moet ik dat nu weer oplossen?’ En ondertussen, je raadt het al, zit manlief volledig ontspannen naar televisie te kijken en heeft hij geen idee van alles wat er door je hoofd spookt.

Projectmanager van dienst

De Franse artieste Emma omschrijft het zo: Als je het huishouden bekijkt als een bedrijf, dan gebeurt het maar al te vaak dat een vrouw de projectmanager van dienst is. Ook al worden de taken verdeeld tussen man en vrouw, toch is het geregel en de organisatie ervan heel vaak de verantwoordelijkheid van de vrouw. Het probleem daarbij is dat die organisatie eigenlijk al een job op zich is. Zelfs als de andere taken eerlijk verdeeld zijn, krijg je uiteindelijk een balans van 75-25 wanneer de organisatie volledig op de schouders van de vrouw terechtkomt.

Volgens socioloog Dr. Leah Ruppanner blijkt uit onderzoek dat als een man en een vrouw gaan samenwonen, een vrouw plots meer huishoudelijk werk doet dan ervoor, en een man minder. En dat ongeacht welke job ze uitoefenen.  Maar hoe is het zover kunnen komen, dat “vrouwen mogen alles doen” plots betekent “laten we hen met alles belasten”?

cartoon Emma

Mannen kunnen hun hersenen uitschakelen als ze thuiskomen

Mannen doen zonder enige twijfel meer huishoudelijk werk dan 50 jaar geleden (toen ze amper iets deden). Toch blijven zij heel vaak de luxe hebben dat ze hun hersenen kunnen uitschakelen eens ze thuiskomen. Tuurlijk, ze helpen mee in het huishouden. Maar heel vaak moet een vrouw eerst zeggen wat er precies moet gebeuren vooraleer ze in gang schieten. En hoeveel mannen zijn verantwoordelijk voor de organisatie van doktersafspraken, hobby’s, weekmenu’s, schoolspulletjes of vakantieplanningen?

Als vrouwen thuiskomen van het werk, dan weten ze dat er nog een shift van een paar uur op hen ligt te wachten. En vrouwen die deeltijds werken, nemen thuis zoveel hooi op hun vork dat ze meestal dubbel zo hard werken, voor minder geld.

Het huishouden wordt nog steeds voorgesteld als een vrouwendomein

Een van de oorzaken is alvast cultureel gebonden. Het huishouden wordt cultureel nog steeds als een vrouwendomein voorgesteld. Hoeveel advertenties zijn er niet waarin de mythe in stand wordt gehouden dat een man nauwelijks in staat is om de wasmachine te bedienen of een kind in leven te houden? Blijkbaar vinden veel mensen het nog altijd een grappig idee dat mannen CEO kunnen zijn, maar niet slim genoeg om de wasinstructies op een gilet te begrijpen.

Kinderen nemen deze boodschap over. Ze leren al snel dat mannen de wereld intrekken om avonturen te beleven, en dat vrouwen zorgverstrekkers zijn die altijd je voetbalschoenen weten te vinden als je die nodig hebt…

Helse combinatie

Volgens artieste Emma ontploft die dubbele verantwoordelijkheid in het gezicht van veel vrouwen zodra ze mama worden. Zeker als ze terug aan het werk gaan wordt het hels om alles te blijven combineren. Toch lijkt het vaak minder vermoeiend om alles te blijven doen dan om de strijd met de partner aan te gaan zodat die ook zijn deel doet.

Wat het allemaal echt slopend maakt, is dat er permanent werk te doen is, en dat het onzichtbaar blijft hoeveel je al gedaan hebt.

Wat kan je dan wel doen?

  1. Beschouw de organisatie van het huishouden ook als een echte job, en reken die job mee bij het verdelen van de huishoudelijke taken. Zo hoef je het geregel er niet gewoon bovenop te doen.
  2. Delegeer bepaalde onderdelen als geheel, naast specifieke taken als de afwas. Bijvoorbeeld: “Ik hou me bezig met alle medische zaken, van afspraken bij de dierenarts tot bezoekjes aan Kind & Gezin, terwijl jij alle rekeningen op jou neemt.”
  3. Verlaag je standaarden. Probeer de huishoudelijke chaos te beperken tot wat je kan verdragen, en laat het los voor de rest. Wie weet voelt iemand zich geroepen om in te vallen als jij een stapje terugzet.
  4. Stop met het leven makkelijker te maken voor anderen door in te springen. Als iets jou (of een jong kind) niet rechtstreeks aanbelangt, doe het dan niet. In de plaats van constant te organiseren en anderen te herinneren aan wat ze moeten doen, is het efficiënter om mensen te laten voelen wat de effecten zijn van hun gedrag (gemiste afspraken, boetes omdat ze te laat de boeken van de bibliotheek hebben teruggebracht, …). Hou je in, onderga de (lichte) ongemakken, en laat hen leren om iets zelf te doen.
  5. Als je partner de verantwoordelijkheid krijgt over een deel van het huishouden, geef hem dan ook de kans er zijn weg in te vinden. Weersta de drang om kritiek te uiten of hem te gaan “redden”. Ga eens weg zonder instructies na te laten, je man kan heus zijn plan wel trekken. Leer om de deur achter je dicht te trekken en de boel uit te schakelen.

 

Bron: News.com.au