Het moederschap: 16 dingen die ik op voorhand nooit had kunnen weten…

Nooit had ik kunnen denken...

1. Maar nooit had ik kunnen weten dat ik 9 maanden misselijk zou zijn, en zwanger zijn eigenlijk niet zo geweldig zou vinden. Nooit had ik kunnen weten dat ik niet vanaf dag 1 op een roze wolk zou zitten, maar dat ik toch wel eventjes zou moeten bekomen van al die heftige emoties.
2. Nooit had ik kunnen weten dat ik soms zo hard nood zou hebben aan een minuutje voor mezelf. Een minuutje om even rustig naar het toilet te gaan. Zonder dat er een klein mannetje aan de deur staat te bonzen en te roepen waar ik ben en wat ik aan het doen ben. Of vijf minuutjes misschien zelfs (een mens mag ambitieus zijn, toch?), om rustig te douchen, in alle stilte.
3. Nooit had ik kunnen weten hoe geweldig ik de uitspraken en de fratsen van mijn kindjes zou vinden. Hoe ontroerd ik zou zijn als ik het zelfportret van mijn oudste zou zien, en zou merken dat hij zijn kleine broer ook op de tekening heeft gezet omdat die nu eenmaal bij hem hoort.
4. Nooit had ik kunnen denken dat ik na een dag met de kindjes uitgeput zou rondkijken, en me zou afvragen wat ik nu eigenlijk precies gedaan heb die dag. Het huis lijkt wel ontploft, we hebben niets speciaals gedaan, en toch staat daar nog een kop thee van die ochtend, omdat ik de kans niet kreeg die op te drinken terwijl die nog warm was.
5. Nooit had ik kunnen weten dat ik op een andere dag gelukzalig naar mijn kindjes zou kijken, dat ik ervan zou genieten om vroeg op te staan en tegen de middag al vanalles te hebben gedaan. Hoe ik ervan zou genieten om rustig te ontwaken in de zetel, samen met de kindjes onder een dekentje, terwijl de rest van de wereld nog ligt te slapen.
6. Nooit had ik kunnen vermoeden hoe intensief opvoeden is. Hoe moeilijk het soms is om consequent te zijn, en hoe lastig het soms is om je kindjes te proberen groot te brengen als respectvolle, beleefde jongens.
7. Nooit had ik kunnen denken hoe ongelooflijk trots ik zou zijn als ik te horen zou krijgen wat voor flinke kereltjes mijn mannetjes zijn, hoe ik letterlijk 10 cm zou groeien van zulke complimenten.
8. Nooit had ik kunnen denken dat het moederschap echt het mooiste is wat er is, maar dat ik  een fractie van een seconde later zou denken ‘maar ook het meest vermoeiende’.
9. Nooit had ik kunnen vermoeden dat ik dankzij mijn kindjes en door mijn rol als mama sterker in mijn schoenen zou staan. Dat ik mezelf veel beter zou kunnen en durven te ontplooien.
10. Nooit had ik kunnen weten dat ik mijn kleintje met dichtgeknepen keel zou afzetten op een kampje, en ik de tranen zou moeten wegslikken. Dat ik zo trots zou zijn op hoe moedig hij is om enthousiast te vertrekken naar een plek die hij niet kent en waar hij  niemand kent. Maar hoe moeilijk ik het ook zou vinden, om hem daar moederziel alleen achter te laten.
11. Nooit had ik kunnen weten dat het zo heerlijk is, om de slappe lach te krijgen met mijn kindjes. Om samen gekke gebouwen te maken in Duplo, of helemaal uit de bol te gaan op K3. Hoe ik ervan zou genieten om bellen te blazen in de tuin, en de verwondering op hun gezichtjes te zien.
12. Nooit had ik kunnen weten dat het zo vermoeiend is allemaal, en dat ik me soms afvraag of ik ooit nog bijgeslapen geraak. Hoe ik aan de ene kant de tijd wil doorspoelen naar een moment waarop mijn kindjes minder afhankelijk van mij zijn, en ik meer tijd voor mezelf heb; en ik aan de andere kant de tijd wanhopig wil tegenhouden.
13. Nooit had ik kunnen denken dat de tijd effectief zo ongelooflijk snel gaat. En dat ik het een verschrikkelijk idee vind dat mijn kleine jongens veel te snel groot worden. Dat ze nooit meer die kleine baby’s zullen zijn, dat ze binnenkort niet meer op mijn schoot zullen willen zitten en mijn hand niet meer zullen willen vasthouden als we op stap zijn.
14. Nooit had ik kunnen weten hoe dubbel het zou voelen allemaal. Dat ik geen genoeg kan krijgen van de baby-tijd, en het heel lastig heb met het afscheid van dat tijdperk. Maar hoe opgelucht ik me tegelijk voel, omdat het leven toch net iets makkelijker wordt naarmate ze ouder worden.
15. Nooit had ik kunnen weten hoe onmenselijk veel geduld een mama nodig heeft. Hoe intens en intensief het allemaal kan zijn.
16. Nooit had ik ooit kunnen weten dat ik zo verliefd zou worden op mijn boys, dat ik ze soms letterlijk zou willen opvreten. Dat mijn adem soms stokt van die overweldigende liefde die ik voel.

Ik wist het allemaal niet. Maar ik weet wel dat ik het voor geen geld ter wereld had willen missen …

Ook te lezen op MAMoiselle Blogt.