Aan de mama die net terug aan het werk is na haar bevallingsverlof

Je doet het super.
Echt.

Helaas geloof je het niet. Je bent kwaad, gefrustreerd. Je bent moe. Je vergeet. 

Inwendig roep je misschien wel heel luid en ondertussen verbijt je je tranen: ‘Ik wil terug dezelfde zijn als een paar maanden geleden!!! Ik wil terug zijn wie ik was!’

Weet, lieve mama, dat ik je volledig begrijp. Ik heb daar ook gestaan. Ik heb ook die tranen verbeten. 

Het is een stukje rouwen en loslaten. 

Als je een belangrijke vergadering gepland hebt de volgende dag en je kindje huilt heel de nacht, wees dan lief voor jezelf. Wees die nacht daar samen met je kindje en zit dan niet met je gedachten bij die vergadering. Laat het even los. Jij zal rustiger zijn en je kindje ook. 

Je zal moe zijn en gefrustreerd omdat het niet loopt zoals jij het zou willen. Dat is compleet normaal.

Geef het met een grapje mee aan je collega's, aan die klant .... Ze zullen het allemaal wel begrijpen. En als dat niet zo is ... dan is dat eerder hun probleem dan het jouwe. 

Je bent nu zo kwetsbaar, leg jezelf niet nog meer druk op. 

Lieve mama-collega. 
Ik zag je gisteren. Ik wist wat je voelde en waar je doorging. 
Het komt wel terug goed, geef jezelf gewoon even tijd!