Dat het niet eenvoudig is om hierbij als ouder altijd kalm te blijven, is duidelijk. Zo word je als ouder geconfronteerd met een aantal valkuilen.
De grootste valkuilen
Valkuil 1: De machtsstrijd
Als je je er niet van bewust bent dat het ‘nee’ van je peuter deel uitmaakt van een heel normaal, gezond ontwikkelingsproces, dan zie je deze moeilijke momenten alleen maar als lastig en tegendraads gedrag. Als je het daarentegen ziet als onderdeel van een normaal ontwikkelingsproces en het beschouwt als normaal gedrag van je peuter, zodat hij kan uitgroeien tot een eigen ik, dan kun je het anders bekijken.
Vanuit dit perspectief kun je zien dat het heel normaal is dat het af en toe botst tussen de wil van je peuter en jouw wil. Je beseft dan ook dat het niet de bedoeling is dat het telkens ontaardt in een ‘gevecht’ of dat jullie terechtkomen in een heuse machtsstrijd, waarbij het er elke keer om draait wiens wil nu wet wordt. Je kunt dus voortaan met een gerust hart en zonder schaamte je peuter even laten uitrazen en rustig bij hem blijven.
Valkuil 2: De frustratie van je peuter wordt ook jouw frustratie
Rustig en in vertrouwen naast je peuter blijven in deze rollercoaster van emoties: het lijkt soms op een goede grap … Je peuter komt vele uitdagingen en frustraties tegen. Als het goed is, heb jij de meeste zaken die je peuter aan het ontdekken en leren is wél onder de knie. Bovendien heb jij al ontdekt dat niet alles kan of loopt zoals je had gehoopt en lukt het je om je emoties te reguleren in plaats van dat ze telkens een loopje met je nemen. En toch wringt daar vaak de schoen. De (grote) emotie van je peuter valt soms letterlijk op jou en zorgt ervoor dat ook jij in boosheid of frustratie schiet. Vaak hangt dit af van je eigen gemoedstoestand, vermoeidheid of tijdsdruk.
Natuurlijk horen al deze zaken bij het volwassen leven, maar dat hoeft geen excuus te zijn voor het feit dat de emoties van je kind ook elke keer jouw emoties worden of dat jij je kind de verantwoordelijkheid geeft voor jouw emoties. Wanneer frustraties van peuters telkens enorme stormen bij de ouders veroorzaken, dan voelt dat voor hen onveilig en soms zelfs (heel) beangstigend. Een kind komt dan wel tot stilte, maar eerder vanuit angst dan vanuit het reguleren van zijn emoties.
Verantwoordelijkheid nemen voor je eigen emoties, hoe doe je dat?
In onze zoektocht door het ouderschap kunnen we leren verantwoordelijk te zijn voor onze eigen emoties. Om ervoor te zorgen dat we onze eigen emoties kunnen reguleren, is het belangrijk om voldoende aandacht te besteden aan onze rust, op tijd hulp te vragen wanneer we te veel ballen tegelijk in de lucht moeten houden of aanpassingen te doen in onze tijdsplanning. Zo kunnen we vermijden dat we vervallen in uitspraken als ‘als jij flink bent, hoef ik niet boos te worden’.
Meer lezen: Mijn Peuter
Stap binnen in de fascinerende wereld van je peuter. Mijn Peuter neemt je mee op een boeiende reis door het ouderschap en biedt, samen met het boek Mijn Baby, een diepgaand begrip van de eerste duizend dagen van je kind. Ontdek de wetenschap achter de ontwikkeling van het peuterbrein en krijg waardevolle inzichten in denkvermogen, tijdsbeleving, temperament en emotionele groei.
Mijn Peuter behandelt essentiële onderwerpen zoals slaap, voeding, groei en belangrijke mijlpalen. Van de komst van een broertje of zusje tot de overgang naar school en het omgaan met andere veranderingen, dit boek voorziet je van de kennis en handvatten om de terrible two-fase met glans te doorstaan.
Met talloze inzichten helpt Mijn Peuter je om je kind beter te begrijpen en zelfverzekerder te worden in je rol als ouder. Een onmisbaar boek voor iedere ouder die de unieke reis van het ouderschap ten volle wil beleven!
