Help! Mijn baby van 1 jaar vertoont de streken van een 'terrible two'...

1. Dingen weggooien als het haar niet zint. Durf haar niet te paaien met een pluchen koe als ze net de plastic eend wil. Ze.wil.het.niet. Het is toch duidelijk als ze met haar vingertje wijst naar iets dat het dat is wat ze wil?
2. Aha, etenstijd! Het bord wordt mooi voor het kind gezet, waarna ze vriendelijk bedankt door het weg te duwen. Als ik geluk heb, blijft het bord op de tafel. En neemt ze het bord zelf terug en begint dan toch te eten. Mijn kleine dramaqueen…ahum.
3. In de creche is ze beroemd en berucht, ze is nl. een bijtertje. Het liefst kiest ze een sappig armpje uit van een kindje om haar tanden in te zetten. Waarom? O, er moet niet direct een reden zijn hoor. Gewoon aanwezig zijn is soms al een reden. Nee, dit is geen katje om zonder handschoenen aan te pakken.
4. En dan is er bedtijd. Als een leeuwtje in een kooi brult ze erop los. Ook de beentjes proberen tevergeefs over de spijlen te komen. We zullen nog even wachten met dat grote bed…
5. De jongste is zeer jaloers. Zitten haar zussen eens op mijn schoot, dan zal ze erin slagen hen van mijn schoot te duwen en dat plekje zelf in te palmen. Ben ik hun haar aan het kammen, dan komt de juffrouw er parmantig tussen staan als wil ze zeggen: leg mijn krullen ook maar eens goed!

Gelukkig is dit maar een fase… ahum… hopelijk… toch?!?