Vraag het aan de expert: ‘Ons dochtertje is heel angstig als ze moet gaan slapen’

Vraag mama: Onze dochter is heel angstig als ze moet gaan slapen

Wij hebben twee kindjes, van vijf en twee jaar. Tot drie maanden geleden sliep de jongste perfect, ze viel heel makkelijk in slaap en sliep telkens het nachtje door. Plots is ze echter angstig geworden, en moet ik telkens op haar kamer in de zetel blijven zitten tot ze slaapt. 

Ze slaapt nog op dezelfde kamer met haar grote zus, die gelukkig wel heel vlot slaapt. Als ik aanstalten maak om weg te gaan als de jongste nog niet slaapt, begint ze hysterisch te roepen en te wenen. Gewoon weggaan is geen optie, want dan kruipt ze uit haar bed (spijlenbedje). 

We hebben al een vast slaapritueel waarbij we een verhaaltje lezen, er brandt een klein nachtlampje op de kamer en ik heb ook al op haar proberen in te praten (mama en papa zijn niet weg, we zijn beneden, iedereen heeft zijn eigen bedje ...) maar dat helpt allemaal niet. 

Vaak wordt ze 's nachts ook plots wakker en begint ze plots heel hard te wenen. Als we haar tussen ons leggen slaapt ze gelukkig wel meteen verder. Ik wil graag deze gewoonten afleren, maar hoe begin ik daaraan? Met de oudste hebben we dit nooit zo intens meegemaakt … 

Antwoord van kinderslaapcoach Nathalie Schittekatte

Jullie dochtertje is momenteel twee jaar oud, en op die leeftijd is er een gekende fase van slaapregressie; het is dus heel normaal dat (in)slapen wat moeilijker gaat en er een terugval is, hetzij bij dutjes hetzij bij het naar bed gaan ’s avonds. 

Dat komt omdat er minder slaapdruk is: een kind voelt zich op die leeftijd minder moe dan voordien. Bovendien begint een kind op die leeftijd ’s avonds in bed al wat meer de dag te verwerken én het begint zich ervan bewust te worden dat een beetje tegenpruttelen kan helpen om ervoor te zorgen dat mama of papa wat langer bij hem/haar blijft. Een kind van twee ontwikkelt zijn eigen persoontje en komt in de befaamde “ik ben twee en ik zeg neen-fase”. 

Het is belangrijk om heel consequent te zijn bij de aanpak. In dit geval werden er al verschillende tactieken uitgeprobeerd en jullie dochtertje wordt o.a. ’s nachts soms mee in bed genomen. Dat zal ervoor zorgen dat dit gedrag zal blijven bestaan: je dochtertje beseft dat ze, als ze zich kwaad maakt, uiteindelijk mee naar jullie bed mag. Als dat iets is wat jullie eigenlijk liever niet willen, dan is het eigenlijk beter om daar ook niet mee te starten. 

Het is heel goed dat jullie een vast ritueel hebben wanneer het bedtijd is. Daarnaast raad ik dus aan om consequent te zijn, en het kan op die leeftijd ook helpen om dit te visualiseren d.m.v. rituelenkaartjes. Het is fijn voor je dochtertje dat ze daarop kan zien wat er allemaal gaat gebeuren: tandjes poetsen, pyjama aantrekken, op het potje gaan … en dan naar bed. 

Last but not least zou ik ook aanraden om positief gedrag te bekrachtigen. Negatieve aandacht is ook gewoon aandacht: je wordt misschien wat ongeduldig of boos en op die manier krijgt je dochtertje aandacht. Het is dan beter om in de verf te zetten wat je dochtertje wél goed doet. 

Veel succes! 

Nathalie Schittekatte - Snuggles & Dreams

Heb je zelf een vraag voor onze experten? Stuur een mailtje naar lore@mamabaas.com en dan leggen wij je vraag aan hen voor!