Alles wat je moet weten over RSV

Wat is RSV?

Bij oudere kinderen en volwassen verloopt het RS-virus (Respiratoir Syncytieel Virus) meestal zoals een banale verkoudheid, maar bij zuigelingen kan het wel ernstige gevolgen hebben, omdat het bij hen de meest voorkomende oorzaak van bronchiolitis is, een ontsteking van de kleine luchtwegen (de bronchiolen) in de longen. Die infectie veroorzaakt een zwelling van de slijmvliezen en veel slijmproductie. Als gevolg daarvan wordt de doorgang van de kleine luchtwegen nauwer en kan het kind kortademig worden.

Wil je graag meer weten over EHBO bij baby's en jonge kinderen? In onze Mama Baas Plus MASTERCLASS ‘EERSTE HULP BIJ KLEINE KINDEREN (EHBK)’ geeft dr. Sofie Vanderoost een basiscursus eerste hulp bij ongevallen bij kinderen. In de verschillende modules legt ze je uit wanneer je best naar de dokter gaat, wat je doet als je kindje iets verkeerds heeft ingeslikt, wat het verschil is tussen verslikken en verstikken, hoe je moet reanimeren … Alle kleine én grote dingen komen aan bod in deze basiscursus EHBK.

Risicogroep van RSV

Kinderen die te vroeg geboren zijn (jonger dan 37 weken) in hun eerste levensjaar, kinderen jonger dan 3 maanden en kinderen met bepaalde ziektes zoals een ernstig hartgebrek, een chronische longziekte of een stoornis in de immuniteit vormen een risicogroep.

Hoe verloopt de besmetting bij RSV?

Het RS-virus is zeer besmettelijk en wordt overgedragen via:

• druppeltjes in de lucht bij het hoesten, niezen of praten,
• contact met besmette omgevingsoppervlakken,
• nauw contact met een besmet persoon.

Vanaf het begin van de symptomen tot ongeveer één week nadien is het kind besmettelijk voor anderen. Een goede algemene hygiëne en handhygiëne kan de kans op overdracht verkleinen.

Hoe herken je RSV?

• Vaak begint een RS-virus met een loopneus en is het kind verder niet erg ziek.
• In de loop van de volgende dagen ontwikkelt het kind klachten van hoesten en kortademigheid. Dat uit zich dan in slecht drinken, hoesten en een ‘piepende’ of ‘krakende’ ademhaling.
• Er kan ook koorts optreden, wat de kortademigheid nog verder kan doen toenemen. Je wacht dus het best niet te lang met het toedienen van koortswerende middelen!

Behandeling van RSV

1. Gezien het hier gaat om een virale infectie heeft antibiotica geen zin. Het lichaam moet zelf de infectie overwinnen en dat duurt gemiddeld 5 tot 10 dagen. Gezien de weerstand van het kind door RSV enorm daalt, blijft het dus beter uit de crèche/opvang om uit te zieken.
2. De behandeling is dus voornamelijk ondersteunend. Het is  belangrijk dat je kind goed opgevolgd wordt gezien er steeds mogelijkheid bestaat dat RSV bacterïele complicaties geeft waarbij het wel noodzakelijk kan zijn om antibiotica op te starten.

• zorgen voor voldoende vochtinname (frequent kleine hoeveelheden laten drinken),
• koortswerende middelen bij koorts/pijn,
• veel rusten (kind zo weinig mogelijk ‘lastig vallen’). 

3. Soms is het noodzakelijk om medicatie via aerosol toe te dienen. Belangrijk daarbij is dat het kind rustig blijft. Aerosol geven terwijl een kind huilt, is NIET effectief. Bovendien put je het kind verder uit. Met andere woorden: je kunt beter geen aerosol geven als je kind niet rustig kan ademen omdat het te hard huilt. De frequentie/hoeveelheid en welke medicatie in de aerosol moet, wordt bepaald door de behandelende arts.
4. Kinesitherapie (autogene drainage) kan in sommige gevallen zinvol zijn, maar in eerste instantie is minimal touch het belangrijkste.
5. In extreme gevallen moet het kind overgebracht te worden naar een PICU-eenheid (Pediatric Intensive Care Unit) voor intensieve zorgen (beademing). Thuis moet je alert zijn voor de volgende zaken:

• Als er onvoldoende vochtinname is en er dus risico op uitdroging bestaat, zal er extra vocht via een maagsonde of een infuus worden toegediend.
• Als het kind door de vele intense hoestbuien uitgeput geraakt en/of extreem kortademig is, moet het extra zuurstof krijgen ter ondersteuning.

Verloop van RSV

1. Na ongeveer 5 tot 10 dagen gaan de benauwdheid, piepende ademhaling en voedingsproblemen langzaam over. Het hoesten zelf kan wel nog lang aanslepen.
2. In het eerste jaar na een bronchiolitisinfectie hebben veel kinderen bij elke verkoudheid opnieuw een piepende ademhaling.
3. Zuigelingen die in het ziekenhuis waren opgenomen voor een bronchiolitis, vertonen nadien vaker wheezing (piepen) bij virale infecties en hebben vier keer meer kans op de diagnose van viraal geïnduceerde astma op de leeftijd van 6 jaar.