8 situaties die papa’s met dochters zullen herkennen
Want van zodra die schattige meisjes beginnen te praten … tja, dan ben je dus verloren. Dit is een gevecht dat je onmogelijk kan winnen. Ze zijn gewoon te sterk :-).
8 herkenbare, een beetje zenuwslopende, situaties
Het is een dagelijkse strijd, eigenlijk. Mijn top 8 van meest zenuwslopende situaties, met af en toe eens een tip voor andere meisjesvaders.
- Zondagochtend. Ik ben rustig aan het ontbijten. Ha, za-lig. Ik verheug me al op dat uurtje dat ik straks op mijn gemak in de zetel zal doorbrengen, met mijn ipad en de krant. En dan slaan ze toe, en hard!
'Papa, wil jij mij schminken?'
'Papa, ik wil nagellak. Rode.'
Ik zoek angstig naar mijn vrouw. Juist, die is er niet…
- Maandag/dinsdag/woensdag/donderdag/vrijdagochtend, net voor schooltijd.
Zij: 'Papa, neeeeeee, ik wil geeeen broek aandoen!! Een kleedjeeeeuu.'
Ik: 'Maar het is koud buiten!'
Zij: 'Neeeee.'
Je kan op dit punt beginnen discussiëren. Vraag je dan toch eerst af of het je energie waard is. De kans op slagen is zeer klein. Uiteindelijk, als ze koud hebben, is het hun probleem, nee? (Tenzij ze dan ziek worden ... Maar dat is gewoon brute pech.)
Ik geef dus toe en neem snel een kleedje.
Zij: 'Papa, nee, ik wil dat kleedje niet aandoen maar daaaat kleedje.'
- Een weekenddag. Je besluit een beetje te gaan wandelen in de winkelstraat. Wat? Inderdaad, een grote inschattingsfout. Reken per afgelegde km gerust 50 euro.
'Papa, ik wil die ketting. Dat kleedje. Dat speelgoed. Die shampoo. Dat boekje.'
Uiteraard geef je als goede huisvader voldoende weerwerk:
'Neen, meisjes, dat gaat niet. Dat is voor een verjaardag ofzo.'
Maar vergeet nooit: als mama erbij is, staan ze driedubbel zo sterk. 1 + 1 + 1 = 9!
- 'Papaatje?' (poeslief)
Code red. Ik herhaal: red.
Ik: 'Ja?' (Aarzelend)
Hier zijn meerdere antwoorden mogelijk. Is het goed nieuws? Meestal niet. Gaat het geld kosten? Dat is zeer goed mogelijk.
- ‘Gaan we alsjeblieft naar de kermis?’
- s Avonds, 5 minuten na bedtijd. ‘Mag ik nog een filmpje kijken?’ Knipper, bink blink …
- …
- En dan is er ... hun haar.
Wat is er eigenlijk mis met kort haar, afgeschoren misschien gewoon, voor meisjes? Nee, no such luck. Dat haar moet lang zijn, en liefst langs alle kanten staan. Met als gevolg dat je, waar je ook naartoe moet (school, feest, boodschappen …), vlak voor vertrek nog een briljante coiffure uit je mouw mag schudden. Rekkertjes, speltjes, haarbanden … Haar in vlechtjes, in staartjes, in een dot, in een … aaaaarghhhh!
En het ergste? Je komt dan ter plaatse (school, feest, boodschappen …) … om te constateren dat je opnieuw mag beginnen. Ze hebben de rekkertjes weer losgemaakt, of ze zijn in slaap gevallen waardoor het er niet meer uitziet, ze hebben een muts over hun hoofd getrokken waardoor alles weer in plukken staat … Ik kan het iedereen aanbevelen. Een cursus mindfulness ofzo …
- Ik probeer nog eens een aflevering van het journaal te bekijken. Kijken wat er in de wereld gebeurt, nietwaar.
Zij: 'Papa, gaan we nog eens samen naar ‘Barbie en de twaalf dansende prinsessen’ kijken?'
- 'Oh, dat is wel een mooie jongen op tv he, mama.'
'Wie? Wat?’ Ik spring bijna uit de zetel.
‘Doe je ogen maar toe.’
‘Zet de televisie maar uit. Ga spelen.'
- 'Papa, dat kindje op school was niet lief met mij. Snif. Kijk, een diepe krab! Ik had echt zoveel pijn.'
Ik: 'Wie is dat stout kind? Waar kan ik ze vinden? In welke klas zit ze?'
(Geen zorgen, ik koel gelukkig snel af. De krab blijkt ook eerder een klein streepje te zijn ipv een diepe wonde.)
Mijn girls kunnen mij soms nogal de kast opjagen. Maar ik zie ze dolgraag. En ik ben een echte leeuw als het op hen aankomt. Do not touch my daughters! :-)
