Brief aan mijn witte kinderen

Ik las ook over een zwart meisje met mooie zwarte krulletjes en fonkelende bruine ogen. Zij mocht zichzelf in de klas tekenen. Weet je wat ze deed? Ze tekende bij zichzelf een roze huidskleur en steile blonde haren om ‘zichzelf mooier te maken’.

Geschrokken

Ik ben erg geschrokken van het filmpje en het verhaal van het meisje. Want dan denk ik: wanneer dat mooie zwarte meisje in de spiegel kijkt, wat ziet ze dan? Iemand lelijks? Iemand doms? Jullie zien elke dag op school, thuis, in de kribbe, in de media, in boeken,… vooral witte kindjes als voorbeeld. Prinsesjes en helden zien er vaak een beetje uit zoals jullie. Die positieve voorbeelden zijn er weinig of niet voor zwarte kindjes. Ik hoop dat elk kindje dat in de spiegel kijkt kan zien wat ik zie: prachtige kleine mensjes met de meest uiteenlopende kunsten en talenten.

In het filmpje gaf toch één meisje me hoop, want zij wist dat er geen verschil was tussen de poppen. Ze zei “Niemand is de baas”. Dat kwam omdat haar ouders haar dat geleerd hadden. Ik heb van dat meisje geleerd dat wij als ouders een groot verschil kunnen maken. Daarom wil ik dit vertellen zodat jullie dit ook aan jullie kinderen en aan vriendjes en volwassen kunnen vertellen:

“We zijn allemaal mensen.”

Racisme

Ik wil jullie vertellen dat mensen met een ander kleurtje  vaak pijnlijke dingen meemaken. Die dingen maken ze mee omdat mensen hun donkere huidskleur zien en hen daarom slechter behandelen. Dat heet racisme. Soms zijn er bijvoorbeeld onbekende mensen die roepen dat ze beter terug naar hun eigen land gaan. Wat heel gek is, want velen van hen zijn gewoon net als jullie in België geboren. Het moet hen toch veel pijn doen dat vreemde mensen opeens op straat boos worden op hen, niet omdat ze iets fout doen maar gewoon omdat ze een andere huidskleur hebben?

Leerkrachten proberen hen te steunen maar soms zijn het zelfs juffen die zeggen “Het zijn weer de ‘makkaken’ die niet in orde zijn!” (het woord ‘makkaken’ is een scheldwoord, dus je leest het goed, er zijn zelfs juffen die leerlingen uitschelden omdat ze anders zijn…). Soms worden ze geduwd, gestampt of uitgelachen wanneer ze met hun vrienden naar een feestje gaan, gewoon omdat ze een andere huidskleur hebben.

Ik word daar enorm verdrietig van, want al die dingen kwetsen. Ik weet hoe belangrijk het is om kinderen, maar ook volwassenen, te zeggen wat ze goed doen, wat fijn aan hen is. Daar worden mensen blij van en daardoor gaan ze nog meer hun best doen om het goede te doen. Iemand kwetsen omdat die persoon anders is, is gewoon niet eerlijk.

Wat kunnen wij doen?

Maar wat kunnen wij doen om te zorgen dat de wereld eerlijker wordt? Ik ben al zo fier op jullie, dat jullie het verschil tussen goede en slechte geheimpjes kennen. Slechte geheimpjes zijn geheimen waar je je niet goed bij voelt. Slechte geheimen moet je net wel vertellen tegen ons als ouders, of andere volwassenen die je vertrouwt, ook al vraagt iemand om het geheim te houden. Zo zijn er ook goede en slechte grapjes. Slechte grapjes zijn grapjes waar iemand verdrietig van wordt, waarmee je anderen kwetst. Probeer dat niet te doen, ook al is de groep die meelacht groter. Ook al zijn het je eigen vrienden die de grap maken of die meelachen. Als jij niet meelacht, steun je de gekwetste persoon en maak je de pijn van het slechte grapje een stukje minder.

Er gaan mensen zijn die dat flauw vinden. Sommige mensen vinden het stoer om je niets van anderen aan te trekken en vooral aan jezelf te denken. Ik wil jullie leren dat het net erg sterk is om voor jezelf en anderen op te komen.

Meer kansen in het leven

Ik wil jullie eigenlijk vertellen dat jullie door jullie witte huid in België met een privilege geboren zijn. Ik bedoel daarmee: door jullie witte huidje zullen jullie minder het gevoel hebben niet mooi te zijn, jullie zullen meer voorbeelden hebben van mensen met dezelfde huidskleur naar wie je kan opkijken. Jullie zullen later minder door de politie worden tegengehouden als je ’s avonds nog even napraat met vrienden op de hoek van de straat. Er zullen minder vaak mensen zijn die gemeen tegen je doen terwijl je niets fout hebt gedaan. Jullie zullen sneller werk vinden en jullie zullen je nooit extra hard moeten bewijzen in een job omwille van jullie huidskleur. Jullie gaan minder het gevoel krijgen minder te kunnen of minder waard te zijn.

Ik hoop dat jullie veel interessante babbels hebben met mensen uit verschillende culturen, leeftijdsgebieden en overtuigingen. En als je niet weet hoe, weet ik zeker dat jullie papa je daar wat trucjes voor kan leren.

Ik hoop ook dat jullie iets zeggen of doen als je ziet dat iemand niet eerlijk is. Bijvoorbeeld wanneer jij wel zonder bewijs de bus op mag en iemand met een andere huidskleur niet. Ik hoop dat jullie dat niet laten gebeuren. Omdat we zo de wereld wat mooier kunnen maken. Want de pijn van racisme wordt niet enkel veroorzaakt door de mensen die gemene dingen zeggen of doen. Het is minstens zo erg om te zwijgen, om het te laten gebeuren.Door wél iets te zeggen kunnen jullie je witte huid en de bijhorende privileges voor het juiste doel gebruiken.