Brief aan mijn zoontje op zijn tweede verjaardag

Lieve, lieve Remus

Naar mijn gevoel was je bij je eerste verjaardag nog een beetje een baby, nu ben je een echte peuter. Zo groot al, ik schrik er elke keer van als ik je zie. Mijn grote keppe, zeg ik altijd. Dat ben je ook.

Het was een bewogen jaar dit keer. We maakten ons een beetje zorgen, omdat je niet echt dezelfde ontwikkeling volgt zoals een doorsnee tweejarige. Je leeft een beetje in je eigen wereldje. En we vonden/vinden dit moeilijk, omdat we niet willen dat jouw pad moeilijker zou zijn. Dat zorgde wel een beetje voor wat stress, maar in the end zijn we gewoon blij dat jij jij bent. Natuurlijk verlangen we wel naar je eerste woordjes, maar we willen vooral dat jij jezelf kan blijven en op je eigen tempo vooruit kan gaan. En wat doe je dat goed!

Mijn grote knuffel. Knuffelen doe je nog steeds graag. Ik geniet ervan als je bij mij komt zitten om te rusten of om te knuffelen. Ook al praat je niet, je geeft altijd heel duidelijk aan wat je wilt.

Klein deugnietje. Driftbuien en de nee-fase heb je niet echt, maar als er iets jou niet zint, dan begin je te mopperen. Of soms zelfs zijn er traantjes als je bijvoorbeeld mama’s iPhone niet mag hebben. Of als papa buiten is en jij moet binnenblijven. Dan sta je aan het deurraam (of hoe heet dat?) en probeer je alles uit om de deur te openen.

Zo’n buitenkind. Dat is toch je favoriete activiteit, buiten zijn. Liefst waar je kan lopen, spelen en stofjes/steentjes zoeken. De glijbaan in de tuin is een schot in de roos. Uren kan jij bezig zijn met op en af te gaan op de glijbaan. Net als het zwembadje. Ik kocht een waterkoffer voor je, maar ook daar zit je liever in het water dan dat je ermee speelt.

Er groeide ook een zusje in mijn buik. We waren benieuwd of je zou reageren, maar dat deed je eigenlijk niet echt. Je ziet zusje wel en je bent wel gefascineerd als ze haar keel open zet, maar verder dan dat interesseert ze jou niet echt. Waarschijnlijk komt dat later nog wel.

Lieve, lieve Remus. Mijn eerstgeborene. Mijn jongen. We zijn zo gelukkig met jou. Wij hebben je lief. Ik heb je lief.

Proficiat met je tweede verjaardag!

PS: kunnen we nu wel afspreken dat je ’s avonds direct slaapt en niet meer kabaal maakt tot 21u30? En wil je dan ook nog doorslapen tot 8 uur zoals nu?

Deze blog verscheen eerder op Meerdanmama.