Brief voor mijn hoogbegaafde wervelwindje

Deze brief is voor jou, mijn wervelwindje.

Lieve schat,

Je kleurt onze dagen van begin tot eind, jij maakt het dubbel zo fijn. Jij bent alle kleuren van de regenboog, maar jouw kleuren zijn intenser. Jouw enthousiasme, vrolijkheid, bezorgdheid, zorgzaamheid, liefde, ontzetting, verdriet en boosheid kennen geen gelijke. Vol bewondering kijken we hoe jij de wereld ervaart.

Geen dag is saai, altijd iets nieuws en altijd iets meer. Je ongeduld en onrust zijn altijd groot geweest. Pauzeren ken je niet. Opa noemde je niet voor niets ‘Duracell’ toen je nog maar een baby was.

Intens, extreem, kleurrijk…het past allemaal voor jou, mijn wervelwindje. Mijn wervelwindje, je raast door het leven en vult ons huis met alle prachtige dingen die je onderweg oppikt. Je tatert non-stop, je stelt voortdurend vragen zonder voldaan te geraken en je neemt niets voor vanzelfsprekend. Bij elke stap die je neemt pas je de spelregels aan, je discussieert als de beste en je neemt geen genoegen met een ‘neen’ of zelfs met een ‘ja’. Wat ben ik trots op jou.

Mijn wervelwindje, je bent ook best vermoeiend. In jouw wervelstorm neem je iedereen gepassioneerd mee. Broertje draai je op als een tolletje en ook hij spint rond tot jouw storm gaat liggen. Je wil gas geven en blijven geven, maar ook voor jou is al dat rondwervelen soms te veel. Dan zijn wij jouw rem.

En hoe graag je ook rondspint, jouw perfectionisme en faalangst zorgen soms dat je niet op gang lijkt te komen. Je hebt schrik om te zijn wie je bent, om te tonen wat je kan en om te durven anders te zijn. Dan zijn wij jouw gas.

Tussen al dat wervelen, remmen en gas geven door verloopt een dag voor jouw soms best moeilijk. We zien hoe je worstelt met ‘het anders zijn’. Bij anderen hou je je in om rond te wervelen. Je durft niet te tonen wat je kan en weet. Anderen zien jouw angst om te falen niet. Je houdt ervan dat wij je hersenspinseltjes volgen en jouw tempo aanhouden. Bij anderen pas je jouw tempo aan, je houdt je in. Zo brengt een dag wel veel frustraties voor je mee. Grote en kleine. Al die gevoelens stapelen zich op en moeten vroeg of laat naar buiten, maar dan zouden anderen niet tevreden over je zijn. Dus je stopt ze weg. En soms zijn het er zoveel, het is zoveel dat wegstoppen niet steeds lukt. Het borrelt op als hete lava in een vulkaantje.

Thuis, in een veilige haven van onvoorwaardelijke liefde, weet je dat jouw windje sterker mag waaien. De mooie dingen die je die dag oppikte strooi je over ons heen met enthousiasme en kleur. Dat maakt ons zo gelukkig, lieve meid. Ook die knobbel van frustraties ontwart en laat je soms een poosje op volle toeren rondwervelen. We kennen je, we troosten je tranen en begrijpen je frustratie.

Zowel overdag als ’s nachts kun je best een uitdaging zijn. Slaaptekort is een vaststaand feit met een wervelwindje als jij. Mijn hartje breekt in duizend stukjes wanneer je weer ontroostbaar huilt. Konden wij jouw monsters maar verslaan. Tevens heb ik alle vertrouwen in je, het komt goed. Je kiest een ander pad, een moeilijker pad, maar je zet grote stappen en je bent vastberaden je doel te bereiken. Wat ben ik benieuwd naar waar je ons nog mee naar toe zult nemen en wat we samen zullen beleven. Een levenslang ontdekken, ontplooien en grenzen verleggen. Ik ben er klaar voor…denk ik.

Maar lieve schat, probeer wat zacht te zijn met ons. We hebben nog veel te leren en je neemt niet bepaald een rustig tempo om ons te laten groeien in het ouderschap.`

Blijf altijd jezelf.

Laura