Carnaval: dat had ik onderschat ...
Amateur vs pro
Het eerste jaar dat de oudste carnaval vierde, heb ik mij toch laten verrassen door de populariteit van carnaval hier in de streek. Ik kom oorspronkelijk uit een streek waar dit tijdens mijn jeugd - naar ik mij meen te herinneren - niet echt gevierd werd. Naïef zoals ik was, dacht ik een paar dagen voor carnaval nog een kostuum te vinden in de speelgoedwinkel. Niet dus.
Toen maakte ik kennis met een echte carnavalswinkel. The real stuff - niet voor watjes. Wat een keuze, wat een accessoires, en vooral wat een volk! Iedereen had een outfit vast mét de nodige tierlantijntjes. Ik was, zonder twijfel, in dé carnavalsstad bij uitstek terecht gekomen. Nadat ik een varkenspakje gekozen had voor de oudste was het eventjes aanschuiven aan de kassa, maar het deerde eigenlijk niet, want er was zoveel om naar te kijken!
Schmink vs geklieder
In het heen en weer schriftje van de oudste stond er dat we ons kind in kwestie mochten schminken in het thema. Euh, ik moest mijn dochter schminken in een varkentje? Internet zou mij wel helpen, dacht ik. Maar zelfs mét de nodige instructies, slaagde ik er niet in om een deftig varkenskopje op mijn dochter haar snoet te toveren. Creatief ben ik niet aangelegd, zoveel was duidelijk. Je kon er hoogstens een blozend varkentje in herkennen :). Toen ik aankwam op school zag ik toch wel een paar mooie prinsessen en monstertjes aankomen. Hoe doen die moeders dat toch?
Soit, ik heb mijn les geleerd voor een volgend carnaval. Ik probeer tijdig uit te vissen in wat onze meisjes moeten verkleed zijn om zo naar de winkel te kunnen gaan. En het schminken? Ik blijf oefenen. ;-)
