Corona madness

Mijn nuchtere zelf

De afgelopen weken hield ik het nieuws wel nauwgezet in de gaten, maar verder was er absoluut geen paniek. Er werden zelf grapjes rond gemaakt en het virus werd weggelachen. Hypocriet achteraf bekeken, want er is wel degelijk iets aan de hand. Hoe serieus? Geen idee. Het blijven weglachen lijkt me wel het naïefste wat we nu kunnen doen. We gaan ons eigen gezin moeten beschermen. Op de radio sprak iemand volgende zin uit:

"De bevolking moet nu zijn samenhorigheid laten blijken. NU moeten we voor elkaar zorgen. Iedereen moet zijn verantwoordelijkheid nemen."

Ik ging pas panikeren of in gang schieten wanneer er naar ons toe iets werd gecommuniceerd vanuit het UZ Leuven. Die dag kwam .... Uiteraard steken ze daar hun hand in het vuur om hun onco-patiëntjes te beschermen. Zij behoren immers tot de 'risicogroep'.

Communicatie vanuit Leuven

Een raar telefoontje met de melding dat we thuis mochten blijven de dag erna … Er was plots geen bloedonderzoek nodig. Daar maakte ik dan uit op dat het risico op besmetting nu GROTER was dan een tekort in Mace zijn bloed. Toen ze echter hoorde dat we ook een afspraak hadden bij de oogarts moesten we tóch komen en was er tóch ook een bloedonderzoek nodig.

Vatbare Mace mag NIET naar de dagzaal maar zal worden doorgestuurd naar de consultaties waar we onmiddellijk in een apart lokaaltje gezet gaan worden zodat we ons dus niet hoeven te mengen in de wachtzaal.

Waarom krijg ik nu al het gevoel dat Mace zijn behandeling afhangt van één of ander virus dat overkomt vanuit China? Dit zijn geen standaard maatregelen. Tijdens het griepseizoen mochten we ook gewoon in wachtzalen plaatsnemen en naar de dagzaal komen. Waarom nu dan niet? Als het toch maar een gewone griep is?

Later op de dag kregen we ook nog een mailtje. Alle onco-patiëntjes werden verzocht om thuis te blijven. Iets oudere kindjes mochten ook niet meer naar school. Iedereen in zijn veilige thuis-nestje.

Back to the middeleeuwen in Italië

Er zijn meerdere verhalen vanuit Italië waarbij de ziekenhuizen propvol liggen en ze keuzes maken over wie er nu meer recht heeft op een behandeling. Wie hangen we aan de zuurstof en wie laten we aan zijn lot over? Onmenselijk! Maar er zijn geen andere opties meer over daar …

Italië kan zich nog verschuilen achter het idee dat het als een verrassing kwam. België ziet het nu aankomen. Ik hoop dat de juiste maatregelen getroffen gaan worden. Én liever vroeg dan laat. Het moet jouw kind maar zijn dat niet geholpen zal worden omdat het OOK kanker heeft OF jouw moeder omdat ze tóch al 62 is. Denk daar maar eens over na.

Bereiden ze ons voor op iets groters?

Als er iets is dat we geleerd hebben in de afgelopen periode in Leuven is het dat ze slecht nieuws NOOIT zomaar op je af gooien. Dan ontstaat er paniek.

Er gaat een hele weg aan vooraf waarbij ze eerst "mogelijke" scenario's voor je uitleggen. "Er gaat misschien dit, het kan zijn dat" om dan iets later met een hamer in je gezicht te slaan, want alles waar je ze op voorbereid hebben gebeurt ook effectief.

Gebruikt de overheid deze tactiek momenteel ook?

• "Misschien verspreid het virus zich wereldwijd"

• "Waarschijnlijk gaat het land in lockdown"

• "Vermoedelijk gaan de scholen sluiten"

 Wel.. let op mijn woorden... elke 'misschien', elke 'waarschijnlijk' gaat in de komende periode realiteit worden.