Dagboek van een fertiliteitstraject: vol goede moed start ik een nieuwe IVF-behandeling
Start
Zaterdag 30 januari 2021. Vandaag start ik terug met goede moed een vruchtbaarheidsbehandeling. Voor ons is dit poging 3.1 zoals ik dit noem. We hebben al drie ICSI pogingen achter de rug waarvan er één embryo goed genoeg was om ingevroren te worden. Dit wil dus zeggen dat ik in deze behandeling geen eicel pick up moet doen.
In december heb ik pilletjes genomen ter voorbereiding van een embryotransfer maar kon er geen terugplaatsing gebeuren omdat de medicatie niet aansloeg en mijn baarmoederslijmvlies niet dik genoeg was. Daar ging onze kans.
Ik sta hier vandaag aan het UZ Brussel met nieuwe kracht en nieuwe hoop. Het is nog vroeg en de wereld lijkt nog te slapen. Het is zaterdagochtend 7u30 en er is bijna geen levende ziel te bespeuren. Ik kom net van mijn werk in Gent waar ik nachtdienst heb gedaan. Ik ben hier voor een bloedafname en om mijn medicatie op te halen in de apotheek.
Het ziekenhuis ligt er verlaten bij. Het normaal zo overbevolkte ziekenhuis waar honderden of zelfs duizenden mensen per dag komen ligt er stil en triest bij. Op de dienst CRG (centrum voor reproductieve geneeskunde) is er al wat meer beweging. Ik moet gelukkig niet wachten en de bloedafname verloopt heel vlot. Yes, meteen de eerste keer raak. Meestal moet er een paar keer opnieuw geprikt worden vooraleer er eindelijk bloed in de tubes verschijnt.
Ik krijg mijn medicatiefiche mee en haast mij naar de kelder van het ziekenhuis om naar de apotheek te gaan. Hoe sneller ik daar ben, hoe sneller ik weg kan en naar huis kan gaan. Ik verlang naar mijn bed want ik moet deze avond nog gaan werken.
Ik heb de apotheek bereikt maar word er jammer genoeg niet vrolijk van. Ze gaan maar open om 9u. Dit meen je toch niet? Het is nog maar 8u, dat wil zeggen dat ik hier nog een uur moet zitten vingers draaien. De vermoeidheid speelt mij parten en ik ga op de grond zitten. Even vraag ik me af wat ik het komende uur nog zou doen … Netflix dan maar op mijn gsm. Ik zit middenin de spannende serie ‘Reign’ dus al snel ben ik het wachten vergeten.
Stilaan zie ik nog mensen aankomen met een medicatiefiche die net als ik mogen starten met een traject.
Even voel ik een samenhorigheidsgevoel maar dan besef ik weer hoe eenzaam het is als we elk onze eigen weg gaan. Terug naar de start. Naar de onzekerheid, heen en weer rijden voor bloed en echo. Het wachtbankje weer op om het eindresultaat te weten. Hier gaan we weer …
Medicatie
Zondag 31 januari 2021. Het is tijd voor mijn eerste inspuiting. Ik haal even alles uit de zak om te bekijken wat ik allemaal heb meegekregen van het ziekenhuis. Heel veel naalden en spuitjes en de nodige medicatie.
De medicatie die ik moet inspuiten is Menopur 75IE. Deze medicatie is niet gebruiksklaar zoals o.a. Orgulatran maar moet ik zelf oplossen van flacon naar poederflacon. Ik heb het geluk dat ik verpleegkundige ben en dat dit voor mij gemakkelijk gaat. Ik kan mij voorstellen dat dit voor vrouwen die geen voorkennis hebben heel wat extra stress met zich meebrengt.
Mijn flacon is klaar voor gebruik en daar gaan we weer. Gelukkig valt deze prik mee maar toch kan ik hier niet aan gewoon worden. De eerste prik valt altijd goed mee maar na verloop van de dagen begint dit toch lastig te worden.
De eerste prik is een feit. IVF here we go …
Op naar de volgende dagen. Het is de bedoeling dat ik elke dag tussen 18u en 22u Menopur inspuit. Op vrijdag 5 februari heb ik een afspraak voor een nieuwe bloedafname en echo bij de gynaecoloog.
Keep you informed!
