7329fi.jpg

Dagboek van een fertiliteitstraject: zwangerschapstest

1/04/2021

Ik ben Kelly. Ik ben 38 jaar en wij zijn drie jaar bezig om zwanger te worden. Ik heb twee kinderen uit een vorige relatie die spontaan gekomen zijn. Mijn man heeft nog geen kinderen en het is zijn grootste wens om zelf papa te worden. Hij is een schat van een stiefvader voor mijn kinderen maar voor hem voelt dit natuurlijk niet hetzelfde aan. Na twee jaar heel wat doorlopen te hebben zijn we vorig jaar gestart met IVF.

Woensdag 24 februari 2021. Wat een rare ochtend is dit. Ik heb heel wat energie. Ik ben wakker voor mijn wekker afgaat. Dat gebeurt niet veel, meestal moet ik mij uit mijn bed trekken. Ik ga naar het toilet en vreemd genoeg bespeur ik nog geen bloedverlies. Ik breng weer een Utrogestan in en kleed me aan om mijn dochter naar school te brengen.

Ik haast mij naar Delhaize omdat ik deze namiddag afgesproken heb met een vriendin om naar het bos te gaan. Het is mooi weer, de eerste lentezon waar we van willen genieten. In de winkel besluit ik om olijven, kaasblokjes, salamiblokjes, chips en andere lekkernijen mee te nemen. Het belangrijkste was ik bijna vergeten: een flesje roséwijn.

Ik voel mij vandaag heel goed. Ik ben goed gezind, heb goed geslapen en deze namiddag kan ik een beetje kletsen met de vriendin. Ik zie het volledig zitten.

In de namiddag vertrekken we richting het bos. Het is daar heel druk. Iedereen is daar, geloof ik. Het is moeilijk om nog een bankje in te zon te bemachtigen. Gelukkig vinden we nog een bankje bij de speeltuin. De kinderen willen geocaching doen. Geocaching is een app dat aanduidt waar er iets verstopt zit. Het geeft de richting en het aantal meter door waar je moet gaan zoeken. Lijkt mij leuk om de kinderen aan het wandelen te krijgen. Er zit een doel aan vast. Het is ook nieuw voor mij, want ik heb er zelfs nog nooit van gehoord. Mijn dochter zegt dat ik ouderwets aan het worden ben. Zou het? Ik dacht van mezelf dat ik redelijk cool ben. Haha….

De kinderen zijn gaan zoeken en wij ploffen neer op de bank. Ik haal de wijn uit en giet onze glazen goed vol. Dit smaakt in de eerste aangename lentezon. We praten honderduit over onze kinderen, mannen, werk en reizen. De tijd gaat genadeloos verder en het wordt minder druk in het bos. De kinderen zijn ondertussen teruggekeerd met een paar gadgets en zijn blij. We besluiten nog één locatie buiten het bos op te zoeken om dan huiswaarts te trekken.

Ik vond het een zalige namiddag. Ik heb eens niet gepiekerd over bloedingen en zwanger zijn. Uitstapje geslaagd.

In de avond merk ik toch dat ik een beetje misselijk ben. Ik geef de schuld aan de  wijn want heb toch een glas of 2 gedronken. Ik besluit er niet verder over na te denken en ga slapen.

Zwangerschapstest

Donderdag 25 februari 2021. Ik ben terug vroeg wakker en krijg een ingeving in mijn hoofd dat ik een zwangerschapstest moet doen. Ik heb gelukkig nog eentje in de onderste lade van mijn kast in de badkamer liggen. Ik ga een bekertje beneden halen en daar zit ik dan op het toilet. Op van de stress en op mezelf aan het inpraten dat het niets zal zijn. Zou ik het nu wel doen? De nieuwsgierigheid wint en ik besluit de test te doen. Ik durf niet te kijken …

Op 3 moet ik kijken, maar hou mezelf voor dat het niets zal zijn. Eén, twee, drie … Wat???? De test is gewoon positief. Geen twijfel mogelijk. Een duidelijke plus. Ik weet niet goed wat ik hiermee moet doen. Duizend-en-één gedachten overvallen mij. Ik trek met de test richting de slaapkamer waar mijn man nog ligt te slapen. Ik schud hem wakker en kan alleen maar zeggen: ‘Het is gelukt, het is gelukt!’ Hij trekt zijn ogen open maar weet absoluut niet waar ik het over heb. Ik laat hem de test zien en hij moet even bekomen en de informatie verwerken voor hij iets kan zeggen. ‘Is dat positief? Wil dat zeggen dat …?’ ‘Ja, ja!’ breng ik uit. Mijn man zet mij direct met mijn beide voeten op de grond. We moeten voorzichtig zijn en we weten nog niets.

Daar gaat mijn blijheid, maar ik begrijp hem wel. We hebben de afgelopen drie jaar heel wat meegemaakt waardoor we niet te hard van stapel moeten lopen. Toch geniet ik een beetje van het gevoel om zwanger te zijn.

Oei oei, ik moet vandaag op mijn werk het coronavaccin krijgen. Wat nu gedaan? Ik besluit mijn gynaecoloog op te bellen om advies te vragen. Ik krijg het advies om het vaccin te nemen. Ik ben er niet gerust op. In de namiddag krijg ik met een bang hartje het vaccin toegediend. Ik hoop dat dit niet gaat mislopen. Op mijn werk kan ik niet zwijgen. Ik vertel het tegen mijn vaste werk collega die hoopt dat het nu gaat goedkomen. Ik loop met mijn hoofd in de wolken ondanks dat ik bang ben dat het mis gaat lopen.

Keep you informed!

Bestsellers

cover ouders komen van mars

Ouders komen van Mars

€ 21.99
mok legendaddy

Koffiemok | legendaddy

€ 16.95
to do hero gezinsplanner

To Do Hero: Gezinsplanner

€ 18.99

Meilleures ventes