De deuk in mijn geheugen
12/03/2024
Door Mama Mie
Volgende dingen zijn mij al overkomen:
- De microgolf laten draaien, terwijl de melk er nog naast staat. De deur van de microgolf opendoen en verwonderd zijn dat er niks in de microgolf staat.
- De buggy achter de auto zetten met de baby erin. Ondertussen je andere zoon vastklikken in de auto. Zelf in de auto stappen en achteruit rijden, tegen de buggy! Heel hard schrikken en snel gaan kijken. Gelukkig ben ik een voorzichtige chauffeur, want de baby had niks. Ik was wel heel hard geschrokken. (Hoe kon ik mijn baby gewoon vergeten? Toink!)
- Uit de auto stappen met de kids, en je dan realiseren dat de sleutels nog in het contact zitten. Gelukkig was de deur nog niet in het slot gevallen.
- Een centje vergeten voor de kar. Ik moet dan steeds proberen te wisselen bij de slager. Ze kennen me daar al.
- De ene zoon vastklikken in de auto en de andere zoon vergeten vast te klikken. Gelukkig kan hij het al zeggen...
- Ik heb de oudste ooit eens een broek aangedaan van de jongste. Ik vond de broek al wat kort, maar hij kon erin (hij heeft echt geen gat, al zijn broeken zakken steeds af). Dus niet langer over nagedacht. 's Middags ga ik hem halen en zei hij dat zijn broek niet goed zat. Natuurlijk niet, ocharme.
- De vaatwasser vullen en programmeren zoals het moet. Een paar uur later de vaatwasser willen legen, maar dan merken dat alles nog vuil is, omdat ik vergat op start te drukken. (Is me al meermaals overkomen! Iets over een ezel en zo)
- Ik was ooit eens kleren aan het uitdoen bij de jongste op vakantie. We zaten in de zetel. De oudste riep om hulp. Ik liet de jongste alleen (hij was zes maanden of zo) en ging de oudste helpen. Natuurlijk viel hij even later uit de zetel. What was i thinking?! (Best een groot schuldgevoel achteraf. Gelukkig had hij alleen maar een buil.)
- Een muntstuk van 2 euro vergeten voor het kastje in het zwembad. Waarom precies 2 euro? Dat heb ik natuurlijk nooit bij als ik ga zwemmen, want ik koop ook brood, weet je wel.
- Snel even naar buiten gaan om te post te halen en ondertussen de deur op een kier laten. Slecht plan moeder. Nog geen vijf seconden later hoorde ik de deur in het slot vallen. Mijn oudste boef had die doodleuk dichtgegooid. Daar stond ik dan, zonder sleutels. Na wat mislukte onderhandelingen (Doe eens de deur open. Please?) bleek dat de garagepoort nog open was. Fieuw!
Gelukkig werkt mijn gevoel voor humor nog perfect. Zo lach ik vaak met mezelf en kan ik dingen goed relativeren. Hebben jullie ook zo'n bekentenissen? Ik hoor het graag :-).
