De Puberteit, kan dat al beginnen op 3-jarige leeftijd?
De wereld is niet eerlijk (volgens mijn kleuter)
Mijn dochter heeft het precies een beetje moeilijk met zichzelf. Ze heeft bijvoorbeeld duidelijk last van stemmingswisselingen. Het ene moment zijn we elkaar aan het doodknuffelen, het andere moment gooit ze zich hysterisch op de grond. Waarom? Wel, bijvoorbeeld omdat ze haar boterham moet opeten. Omdat ze uit het bad moet. Omdat het tijd is om te gaan slapen. De wereld is niet eerlijk, nietwaar.
Luisteren lukt in het algemeen trouwens niet zo heel goed. Behalve natuurlijk als het in haar kraam past. Vraag ik: 'Kom je alsjeblieft aan tafel? Lekkere soep, nom nom.' Dan moet ik dat zeker nog vijf keer herhalen, en uiteindelijk dreigen dat ze anders moet gaan slapen. Vraag ik: 'Iemand een ijsje?', dan zit ze binnen de 30 seconden op haar stoel. Het is echt een koppig spookje.
Ze heeft ook over alles een uitgesproken mening. En hoewel die mening niet altijd even verstaanbaar geformuleerd is (zeker niet als ze haar tut weigert uit haar mond te halen), is het toch altijd wel zéér duidelijk. Het gaat dan bijvoorbeeld over welk rokje ze wil aandoen. Wat ze wel en vooral niet wil eten. Wat ze van mij denkt. (Momenteel ben ik vooral 'stomme mama' gevolgd door 'lieve mama' na een verblijf van een drietal minuten in 'de hoek'.)
En laatst probeerde ze van mijn glas Cava te drinken ...
Kleuterpuberteit, ha, dat stelt (nog) niets voor!
Maar ik maak mij geen illusies hoor :-). De echte puberteit, amai, dat wordt nog wat anders. Dan gaan we ons mogen vasthouden aan de takken van de bomen. Ik ga dus vooral eerst nog wat genieten van mijn grappige, schattige, koppige kleuter!
