Deze prachtige foto’s bewijzen dat een traditionele gezinssamenstelling geen must is

21/12/2020

Door Mamabaas

Gezinnen zijn er in alle vormen en maten. De tijd dat een gezin sowieso uit een mama, een papa en een of meerdere kinderen bestond ligt al enkele jaren achter ons. Dat het ook anders kan, en dat die minder traditionele gezinnen net zo aanbiddelijk zijn, dat bewijzen deze foto’s:

1. Mijn vrouw Teresa en ik hebben samen drie zonen (een tweeling van 16 maanden en eentje van drie). Mijn vrouw zag het gelukkig zitten om twee keer zwanger te zijn, want door een chronische aandoening is het voor mij beter om niet zwanger te worden. Ons huis is gevuld met zoveel liefde dat ik soms echt denk dat mijn hart gaat ontploffen. We zijn zo gezegend en gelukkig!

2. We hadden allebei niet het geluk dat onze vader continu aanwezig was in ons leven. Daarom hebben we er altijd van gedroomd om een gezin te hebben met twee liefhebbende ouders. Als zwart homokoppel wisten we dat er ons een parcours vol hindernissen te wachten stond, maar we waren er klaar voor. Toen we 10 jaar samen waren besloten we onze kans te wagen en begonnen we het adoptieproces. Drie maanden later al (hoogst ongewoon) kwam onze zoon Timothy bij ons. Hij giechelt als we hem overladen met kusjes, maar hij is niet geïnteresseerd in traditionele kinderspelletjes – een sterk karakter! Hij geniet er ook van om met zijn papa’s te gaan brunchen. Er wordt weleens gezegd dat sprookjes niet bestaan, maar dit benadert het toch in elk geval wel!

3. Terwijl ik opgroeide, vierden we de verjaardag van mijn adoptie elk jaar met een picknick op het strand. Ondertussen hebben we die traditie stopgezet – maar de gekke bekken trekken we nog steeds.

4. Met een pasgeboren baby in huis zijn er elke dag nieuwe uitdagingen. Maar onze zoon heeft het geluk dat hij twee mama’s heeft die die uitdagingen samen aangaan.

5. Sebastian is een non-verbale autistische jongen, die ook een zeldzaam chromosoomtekort en zintuiglijke verwerkingsstoornis heeft. Hij heeft continu zorg nodig. De stress kan overweldigend zijn. Maar zelfs als alles fout loopt, dan weet ik toch dat ik alles heb en dat ons leven samen perfect is. Het is zo simpel: we hebben alles wat we nodig hebben.

6. Mijn vrouw en ik zijn bijna vijf jaar samen, en zijn meer dan twee jaar getrouwd. Ik leerde haar kennen toen mijn dochtertje Mila vijf maanden oud was. Mila heeft nooit anders geweten dan dat ze een mama, een ma en een papa heeft. Toen ze vorig jaar voor het eerst naar school ging en kindjes vroegen haar waarom ze twee mama’s heeft, haalde ze gewon haar schouders op en zei “Omdat ze me graag zien.”
Ik denk dat het grootste verschil om een kind op te voeden binnen het homohuwelijk ligt in de soort gesprekken die we moeten voeren. Over gelijkheid, wat het betekent om iemand graag te zien, en hoe het komt dat sommige mensen ons niet graag hebben omdat we samen zijn. Maar ik hou van mijn prachtige gezin!

7. Papa worden door draagmoederschap is een juridische landmijn, de grootste uitgave van je leven, en de helft van de wereld is tegen je. Maar als je erdoor geraakt, dan krijg je de grootste beloning mogelijk.

8. Ik ben een lesbische alleenstaande mama (bewust, en niet van plan daar snel verandering in te brengen). Ik heb een dochter van vier en een zoon van dertien. Hun papa is een goede vriend van mij uit de middelbare school, en hij en zijn gezin maken een belangrijk deel uit van ons leven. Ik beschouw zijn familie als mijn beste vrienden en als onze belangrijkste steun, meer dan mijn eigen familieleden.
Ik heb geen serieuze relatie meer gehad sinds mijn zoon jong was. Het is dus eigenlijk al bijna heel hun leven alleen ons drietjes. Het is zowel ongelooflijk wonderbaarlijk als, soms, extreem moeilijk. Soms voel ik me zeker overweldigd en in de minderheid, maar mijn kinderen zijn fantastisch en ik zou niets willen veranderen aan ons gezin.

9. Mijn papa’s wonen in California, en ik verblijf momenteel in New Jersey, dus communiceren we vaak via videochat. Op een dag FaceTimeden ze mij onverwachts, om hun kostuums te tonen voor een verjaardagsfeestje in het thema The Sound of Music waar ze die middag verwacht werden. Ze hadden allebei beslist hebben om als non te gaan, omdat ze het niet eens raakten over wie Maria mocht zijn.

10. Vale en ik zijn ondertussen bijna zes jaar samen. We leerden elkaar kennen toen mijn zoon vier jaar was, en nu is hij bijna tien. Mijn zoon heeft een zeldzaam syndroom, maar dat is nooit een probleem geweest voor mijn vrouw. Hij noemt haar mama, en ik ben zijn mamie.

11. Ik was elf jaar getrouwd met een man, toen ik mijn vrouw leerde kennen en verliefd werd. We zijn getrouwd in mei 2016, en voeden mijn twee kinderen uit mijn vorige huwelijk samen op. Het leven is niet perfect, maar we zien elkaar allemaal graag en streven ernaar een gelukkig gezin te zijn.

12. Deze foto werd getrokken de namiddag waarop we vernamen dat onze aanvraag om onze tweede zoon te adopteren was goedgekeurd. Hij houdt de telefoon vast, onze andere zoon staat achteraan.

13. Mijn lieve vrouw en onze prachtige IVF-baby Milo.

14. Ik ben altijd onder de indruk wanneer mensen uit mijn verleden zoiets simpels doen als een foto van mijn gezin op Facebook liken. Ik maak blijkbaar de fout ervan uit te gaan dat ze mij niet zullen accepteren, dus voor mij betekent zoiets veel. Het betekent dat je ziet dat mijn gezin net zoals het jouwe of als andere gezinnen uit je omgeving is.

15. Biff en ik adopteerden ons neefje en nichtje twee jaar geleden, nadat we al drie jaar lang voor hen zorgden. Ze kwamen naar ons in een tijd van crisis, maar sindsdien zijn het licht in ons leven . We breiden ons gezin nu uit, en we verwachten onze baby in juli. Iedereen is superenthousiast voor ons!