Die verdomde follikelmetingen

Omwille van zware PCOS en endometriose krijg ik spontaan zeer zelden een eisprong. Er werd een hormoonbehandeling opgestart aan het begin van de cyclus. Je neemt dagelijks je hormonen en gaat vervolgens  om de twee à drie dagen naar het ziekenhuis voor een inwendige echo om te kijken of er een follikel begint te groeien. Deze zouden bij start van je cyclus moeten groeien tot ongeveer 20mm. Zodra ze deze grootte hebben, krijg je een ander hormooninjectie om vervolgens een eisprong te krijgen.

Dagelijks zette ik meerder prikken met hormonen in mijn buik tot die blauw zag van de drie prikken per dag. Wat begon met enkele pilletjes Clomid per dag eindigde met dagelijks injecties van Menopur en Puregon. De eerste weken kwam de thuisverpleegster langs, maar al gauw leerde ik mezelf te prikken, want het werd duidelijk dat dit lang ging duren. Mijn eierstokken bleken zeer moeilijk te stimuleren zijn, het duurden maanden om één rijpe follikel te krijgen.

Ik kreeg bloedingen en cystes, maar de follikels wilden maar niet rijpen, zodat dat begeerde spuitje pregnyl in de koelkast bleef liggen. Na acht maanden fertiliteitsbehandeling had ik uiteindelijk één rijpe follikel. Helaas leidde deze niet tot een zwangerschap, maar kreeg ik enkel nog meer cystes. Een operatie aan mijn eierstokken volgde, in de hoop dat de hormonen erna beter zouden opgenomen worden en een viertal maanden later volgde een nieuwe eisprong die eindelijk leidde tot een zwangerschap. Nu kan ik het relativeren met een gezonde kleuter in huis, maar tijdens één jaar fertiliteitsbehandeling amper twee kansen op zwangerschap hebben is erg uitzichtloos als je een kinderwens hebt.

Vijf jaar en drie gezonde kindjes later, lijkt die fertiliteitsbehandeling voor onze eerste en tweede zwangerschap een verre boze droom. Maar wat was het een pittig traject! En het meest zenuwslopende waren voor mij die follikelmetingen. Me elke dag oppeppen om mezelf te injecteren met hormonen, hoopvol vertrekken naar het ziekenhuis om vervolgens opnieuw de teleurstelling te verwerken dat de follikels niet groter werden dan 3mm-4mm.

IVF was al zeker geen optie, want daar heb je meerdere rijpe follikels voor nodig. Het beheerst je hele leven als je in een fertiliteitstraject zit en voor sommige koppels duurt dit jaren en levert het nooit resultaat op. Ik hoop van harte dat alle wensouders die in een fertiliteitstraject beloond mogen worden met gezonde kinderen. Inmiddels heel veel moed met die verdomde follikelmetingen!

Deze blog verscheen eerder op GezelligeChaos.