Een dikke merci aan Kind & Gezin
Maar toen de verpleegster binnenkwam leek het alsof mijn gewapende mantra smolt. Die onbekende vrouw, de zogezegde bemoeial was vriendelijk. En dan bedoel ik oprecht vriendelijk.
Ze vroeg hoe het met ons ging. Ze luisterde op een manier waardoor ik mij gehoord voelde. Ik heb niets dan goede gevoelens over gehouden aan deze ontmoeting. En ik voelde me meteen schuldig tegenover alle andere moeders die hun slechte ervaringen publiekelijk deelden. Was ik een overloper naar het verkeerde team?
De haatclub
Want zo verliepen de gesprekken vaak met moeders. Wanneer het woord ‘Kind & Gezin’ viel leek iedereen wel over iets te klagen. De borstvoeding verliep niet goed en dat lag aan de verkeerde raad en suggesties van K&G. Ze voelden zich onzeker en dat lag aan de veroordeelde blik van de verpleegkundigen. Alsof alles wat verkeerd leek te lopen lag aan een dertig minuten consult.
Daarom herpakte ik me voor het eerstvolgende bezoek dat ik zou brengen aan K&G met mijn dochter. Ik verzekerde mijn echtgenoot dat we ons niet van de wijs moesten brengen door wat men daar tegen ons zou zeggen. We waren goede ouders en daar zou een vreemdeling geen verandering in brengen.
Maar ik voelde geen haat, geen vijandigheid. Ik voelde steun en begrip. Ik had niet één of ander boos wezen voor mij zitten dat me probeerde te overtuigen van haar idealen. Ik had geen dokter die haar frustraties uitte over het geven van borstvoeding. Voor die tweede keer voelde ik begrip. Voelde ik me gehoord en voelde ik me gesteund. Voor de tweede keer ging ik met een goed gevoel naar huis.
Kritiek of goedbedoelde raad?
Ik las de nare ervaringen die medemoeders hadden bij hun K&G. Ik vond het erg dat ze zoiets moesten meemaken, maar na een tijd was ik ook niet langer beschaamd om mijn goede ervaringen te delen met anderen. Om hen aan te tonen dat niet iedereen slecht is als hij werkt bij Kind & Gezin. Ik heb veel aan hen gehad, ook al had ik geen afspraak. Als ik terug scrol in mijn berichten die ik gestuurd heb met hen via Facebook, dan begin ik spontaan te lachen. Wat voor een vragen stelde ik ook?!
Er waren soms momenten dat ik niet akkoord was met wat de arts zei. En dat was dan vooral wanneer haar mening verschillend was met de mijne. Of dat ik me aangevallen voelde door haar opinie. Maar ik realiseerde me al snel dat ze geen kritiek had op mij als moeder of als mens. Ik kon door mijn onzekerheden heen kijken en ik begreep dat ze enkel maar raad gaf. Dat groeimelk bijvoorbeeld een verkooptruc is en gewone melk goed is.
Dus waarover had ik me op dat moment druk gemaakt? Waarom voelde ik me aangevallen terwijl dit allesbehalve haar bedoeling was? Wat was er zo verkeerd aan haar woorden? Niets. Helemaal niets. Haar – in mijn ogen – kritiek was goedbedoelde raad. En ze uitte geen enkel vooroordeel over de manier waarop ik hier al dan niet naar zou luisteren.
Bedankt
Op zeven januari hadden we ons laatste bezoek. Ik was blij dat we bij de verpleegster langs mochten. En nu ik dit typ realiseer ik me dat ik haar niet eens bedankt heb. Ik was niet voorbereid op het afscheid. Door de voorbereidingen van de eerste schooldag en de voorbereidingen van het afscheidsfeest bij de onthaalmoeder, was ik de afspraak totaal uit het oog verloren. Door een stom toeval schoot me de afspraak te binnen. Ik had dus niet nagedacht over een bedankje of een klein gebaar. En het is nu dat ik me besef dat zelf een koekjesdoos mijn dankbaarheid niet zou kunnen uiten aan het personeel van Kind & Gezin.
Ik zou me de volgende dagen kunnen afvragen welk geschenk waardig genoeg zou zijn om mijn dankbaarheid te uiten. Maar geen enkele zou voldoende zijn. Misschien schrijf ik daarom dan maar deze blog? Ook al kunnen woorden niet omschrijven hoe dankbaar ik ben voor die korte consultaties op K&G, misschien wordt het eens tijd dat moeders ook weten dat K&G niet alleen maar slecht is. Dat ze effectief behulpzaam kunnen zijn. Dat ze effectief luisteren en hun raad goedbedoeld is.
En zoals ik al zei, woorden zijn niet genoeg. Maar ik kan een poging wagen, nu ik toch bezig ben, niet?
Dankwoord
Liefste vrijwilligster aan de ingang, bedankt.
Bedankt om ons iedere keer hartelijk te ontvangen. Op één of andere reden, het kan aan de volgorde van uw namenlijst liggen, wist u steeds perfect wie wij waren. Aan de hand van de leeftijd kon u afleiden wat ons te wachten stond en zo vond u de aanleiding tot een vriendelijk gesprek. U verloor nooit uw geduld tijdens het moeilijke weegmoment of de huilbuien tijdens de pogingen om haar te meten. Nooit gaf u een krimp van afgunst of ongeduld. Integendeel.
De dokters die we doorheen de jaren zagen, bedankt.
De consultaties waren steeds zonder vooroordelen over borstvoeding. Ik heb me doorheen deze momenten nooit een slechte moeder gevoelt, ook niet wanneer Annabels gewicht achteruit ging. U zocht mee naar oplossingen, mogelijke pistes en verzekerde ons dat alles goed zou komen.
Maar vooral bedankt aan onze verpleegster die we vanaf het begin hadden en altijd hebben gehad. U had geen namenlijst nodig om u te herinneren wie wij waren. Het waren de zinnen tussen de lijntjes, tijdens onze gesprekken waarin u duidelijk aantoonde dat u ons kende. We hebben ons nooit als vreemdelingen gevoeld. Dankzij u werden we gezien, en dat gevoel hadden we ook effectief. Bedankt voor de talrijke complimentjes over hoe goed onze dochter het deed. Onbewust gaf u ons hierdoor een positieve boost, een schouderklopje dat we het goed deden. En daarvoor kan ik u niet genoeg bedanken.
Ik ben me ervan bewust dat er daarbuiten een heleboel mama’s rondlopen die minder goeie ervaringen hebben gehad bij hun Kind & Gezin-bezoeken. Ik ga ook nooit beweren dat hun verhalen leugens zijn of overdreven zijn. Maar ik denk dat het belangrijk is dat nieuwe mama’s niet zomaar ervan uitgaan dat iedereen bij K&G slecht is. Ik heb de weg nu zelf afgelegd, en mijn K&G -avontuur was allesbehalve negatief, integendeel.
Onze laatste consultatie zit erop. Voor ons geen K&G-avonturen meer. Mijn dochter hield er een diploma aan over en ik een erg goed gevoel.
Deze blog verscheen eerder op Smotherhoods.
