Het verhaal van Papa Jan: 35 weken

De wekker loopt af

Het is vrijdag en het is nog donker wanneer de wekker afloopt. ’s Ochtends hervalt het gezin al gauw in de vertrouwde routine: papa staat op, maakt zich klaar en zingt ondertussen zijn kroost wakker. Mama draait zich nog eens moeizaam om, de kindjes druppelen half slapend onze slaapkamer binnen en vleien zich nog eventjes naast mama. Tegen haar zwangere buik.

Ondanks mijn ongetwijfeld irritante gefluit onder de douche heerst er in ons huis een vredige rust. Alles loopt zoals het moet lopen. Straks drink ik een kop koffie, Victor en Ella kleden zichzelf aan en dan zet ik hen af aan school.

Fast forward: in de ochtendfile

30 minuten later en de knop is omgedraaid. In de ochtendfile wordt de focus verlegd richting sollicitatiegesprek, contractonderhandeling en interview met Franstalige pers. Mentale voorbereiding is alles en zorgt er snel voor dat de ontwaakmodus plaats ruimt voor adrenaline.

Fast forward: op kantoor

Eenmaal aangekomen op kantoor verval ik al snel in de routine en drink ik mijn tweede koffie. De koffie smaakt anders dan thuis en wordt ook anders gedronken: jachtig en snel, net zoals de mallemolen van het werk waardoor ik helemaal opgeslorpt word.

Fast forward: de avond breekt aan

De avond breekt aan en de balans oogt positief: het sollicitatiegesprek verliep hoopgevend, de contractonderhandeling loopt op haar laatste benen en het interview liep zoals voorzien. Het runnen van een bedrijf lijkt soms op het runnen van een gezin: voorbereiding is het halve werk. Enige verschil: de opvoeding van twee kinderen is kinderspel in vergelijking met het leiding geven aan 50 bedienden. Uiteraard heeft dat verschil alleen te maken met het verschil in aantal, want de ervaring leert mij dat de people management skills die nodig zijn dezelfde zijn.