Hoe zoek je negatieve aandacht op? 10 tips voor peuters & kleuters (door peuters & kleuters)

Negatieve aandacht vragen: zo doe je dat

1. Kies een zwak moment uit. Bestudeer de wallen (dit lijkt op een blauwe plek zonder plakker erop) onder mama’s ogen. Zien ze zo blauw als het kleed van prinses Elza, dan sla je je slag. Mama heeft dan de kracht niet om veel na te denken en hoort alleen wat ze wilt horen. Je kan ook gerust wachten tot babyzus of –broer honger heeft. Dan zit mama vast voor minstens een half uurtje. Dat zijn 30 minuutjes. Dit duurt even lang als een filmpje van Dora of de tijd dat het neemt om mama tot bij jouw vuile kakapoep te krijgen nadat mama riep ‘Ik kom direct!!’
2. Mama zal extra vaak vragen of jullie braaf zijn als ze jullie niet ziet rondlopen. Dit geeft haar het gevoel dat ze de controle toch nog wat behoudt. Roep dan vrolijk in koor: ‘Jaja mamaaaaa!’
3. Kies je doelwit. Zorg dat je peuterbroer niets verklapt. 

a.         Het toilet

b.         Je slaapkamer

c.          De zetel

d.         De koelkast met heerlijke verse frambozen. Want daar zijn jullie verlekkerd op en ze hebben bovendien je lievelingskleur.

4. Gebruik kwaliteitsvolle materialen. Kwaliteit wil zeggen dat het op een plek ligt waar je normaal niet mag aankomen of waar mama al veel over heeft gezegd dat je er niet mee mag spelen zonder dat ze erbij is.

a.         Neem een extra rolletje wc-papier door op het deksel van het toilet te kruipen. Het rolletje dat aan de muur hangt is absoluut niet voldoende.

b.         Neem stilletjes wat rode lippenstift en rode stempelinkt uit de ‘verboden’ doos in de berging.

c.          Neem de zak met stiften die mama verstopte in de knutselkast om eens samen een witte ‘speel’t-shirt mee te versieren.

d.         Neem het nieuwe kleedje dat mama voor je kocht in die winkel waar je echt nergens mocht aankomen of ze zou je spaarrekening aanspreken.

5. Zet je onschuldigste masker op en lach zodat je schattige putjes in je kaken tevoorschijn komen. Trek je neusje op naar boven en neurie het melodietje van ‘Laat het los’. Geef je babybroer of zusje nog snel een lieftallig kusje.
6. Wees voorbereid als mama je de vraag stelt wat je gaat doen. Antwoord dan rustig en vastberaden (dit wil zeggen zonder te fluisteren en te wenen), afhankelijk van welk doelwit je samen had gekozen.Zorg dat je zodanig antwoordt dat je eigenlijk niet liegt. Zo is mama ook medeplichtig omdat zij uiteindelijk de eindverantwoordelijke is.

   a.        'Wij moeten pipi en kaka doen en Daan gaat eventjes meekijken hoe dat moet op het potje. Wij leren het hem wel.'

   b.         Doe je voor als brave lammetjes die flink in hun kamertje gaan spelen. 'Want we gaan opruimen en kuisen mama!' Benadruk dat jullie flink zijn.

   c.          'We gaan gewoon een mooie tekening maken voor jou.'

    d.         'Wij gaan een fruitje eten. Ik neem wel een potje hoor, lieve mama. Ik ben al groot.'

7. Zorg dat het muisstil is terwijl je je plan uitvoert.Mama’s hebben pas na een paar minuten door dat er iets niet klopt.
8. Herhaal puntje 6 wanneer ze nogmaals roept wat jullie aan het doen zijn. Begin zeker niet te giechelen of te lachen. En hou alstublieft je kleine peuterbroer of zus in het oog. Hij heeft het verklikken van geen vreemden geleerd.
9. Eindelijk mag je je werk aan je mama laten zien.

          

                                 a.  Je hebt het toilet keimooi versierd met heel veel wc-papier. Als kers op de taart heb je daarop pipi en kaka gedaan. En daar boven op heeft je peuterbroertje dan weer zijn knuffelbeer gelegd.

                                        b. Je hebt water gemengd met onuitwisbare rode stempelinkt, en daar de muren mee afgewassen. Veel mooier, en veel kleurrijker!

                                        c. Je hebt een prachtige tekening gemaakt. Op de achterkant van de zetel. Picasso at work!

                                        d. Je hebt frambozen in je handje genomen. En toen je handje dicht geknepen en over je nieuwe kleedje gewreven. Vijftig tinten rood.

   Trots wacht je tot mama het doelwit bereikt. Plots lijken de wallen van mama meer op rode rozen, net zoals het wit van haar ogen. Zo lijkt ze ook veel minder moe. Blij dat je haar geholpen hebt. Ze ziet er een pak gezonder en beter uit. Wanneer ze jullie op een rijtje zet en vraagt (of eerder tiert) wie dit gedaan heeft, zeg je trots: ‘Ikke!!’

10. Je aanvaardt al huilend je straf (gelukkig heeft mama bakken speelgoed in de garage gezet omdat ze vond dat de speelhoek uitpuilde… Die lieve mama toch) en blijft beweren dat je het niet met opzet gedaan had. Je belooft weer braaf te zijn en wacht op de bevrijdende knuffel.

Nee mama, ik zal het nooit meer doen… (Gniffel gniffel…)