Ik ben mijn zelfvertrouwen kwijt sinds de bevalling
Een mama vraagt: is het normaal dat ik mezelf niet meer terugvind?
Ik ben bevallen in de zomer van de liefste kleine jongen. Het kwam een beetje onverwacht omdat hij eigenlijk 3 weekjes later was uitgerekend. Geen probleem, want we waren gelukkig klaar met alles, maar toch een beetje een shock en verrast op dat moment. De eerste weken heb ik een beetje op automatische piloot geleefd, maar gelukkig kreeg ik hulp van mijn vriend.
Ondertussen is dat kleine mannetje al bijna 6 maanden oud, maar toch voel ik me nog steeds raar en anders. Het is alsof ik bij de bevalling een stukje van mezelf heb afgegeven. Ik moet mezelf opnieuw leren kennen en uitzoeken waar ik me mee kan ontspannen. Het schuldgevoel is er nog steeds als ik eens iets voor mezelf wil doen en op mijn werk voel ik me ook niet meer 100% mezelf. Mijn zelfvertrouwen is heel erg gedaald, ondanks dat alles goed gaat met mijn jongen. Hij groeit goed, lacht veel, kan al goed zitten en gaat heel flink vooruit... en toch voel ik me anders.
Hoe komt dit? Wat kan ik doen om dit op te lossen? Ben ik alleen met dit gevoel of is dit normaal?
Lieve antwoordt: Je bent zeker niet de enige!
Eerst en vooral: je bent zeker niet de enige! Zeker 60% van de mama's ervaart wat jij beschrijft: het is anders.
Ze voelen zich anders. Je verliest ook een heleboel als je een kindje krijgt, dat wordt vaak niet verteld. En moeder worden, raakt ook aan jouw identiteit. Daarom zal je je nooit meer helemaal hetzelfde voelen als voordat je een kindje had. Dat heeft zo zijn voordelen en nadelen.
Wat kan je eraan doen?
Er is natuurlijk geen pasklare oplossing voor jouw vraag, want iedereen is anders. Maar hierbij een paar antwoorden die je kan proberen.
- Praat erover: hoe meer je erover praat, hoe beter. Het is omdat je erover blijft piekeren dat het echt vast komt te zitten. Bovendien zal je merken dat heel veel vrouwen herkennen wat je zegt. Gedeelde smart is halve smart.
- Betrek je partner in het verhaal: hoe meer steun je voelt, hoe beter. Jullie staan hier SAMEN in, je bent niet alleen. Durf je hart op tafel te leggen.
- Aanvaard het: door het te accepteren dat je nooit meer dezelfde gaat zijn, zal de druk bij jezelf verlagen. Er ‘moet’ niet meer zoveel, je bent nu moeder van je zoontje. Je leert nu omgaan met allerlei emoties en ingewikkelde situaties waar je nog nooit mee bent geconfronteerd, zoals tijd voor jezelf nemen als er een kraaiende baby aandacht vraagt. Dat heeft tijd nodig!
- Hou een dagboek bij: ook door het neer te schrijven, komt er vanalles in beweging. En beweging is GOED! Je zal ook merken dat je echt vooruitgang maakt en dat de ene dag al beter gaat dan de andere. Het is niet allemaal moeilijk en donker. Beetje bij beetje zal je voelen dat je terug een ritme krijgt dat je herkent.
- Geef jezelf tijd: moeder worden is iets heel complex, dat gaat niet zomaar vanzelf. Je leert zóveel op korte tijd, dat je binnen een jaar jezelf zal afvragen: WoW, hoe heb ik dát gedaan? Doordat je veel nieuwe dingen aan het leren bent, komt je zelfbeeld onder druk te staan: doe ik het wel goed, is dit de juiste keuze, wat doen andere mama's? Dat is niet alleen vermoeiend, maar hakt ook een beetje in op je zelfvertrouwen. Door dat te beseffen, kan je jezelf wat ruimte geven: je bent aan het leren. Daar is niks mis mee. De meeste mama's vinden zichzelf echt terug na een jaar tot twee jaar. Plenty of time dus ;)
Ik hoop dat ik je hiermee wat gerustgesteld heb en stuur je veel mildheid voor jezelf.
Heb jij ook een vraag voor Lieve? Raadpleeg dan zeker eens haar boek 101 vragen van kersverse mama's. Meer info vind je hier.
