4082fi.jpg

Ik denk dat nu eens nooit: 'Het gaat zo snel...'

16/01/2020

'Het gaat toch zo snel', 'Ik wil de tijd tegenhouden', 'Het vliegt voorbij', 'Voor je het weet zijn ze…', 'Ge kunt uw gat niet draaien of ze zijn uit hun kleren gegroeid' ... Het zijn zinnetjes die heel vaak en door (bijna) iedereen worden gebruikt. Al van tijdens de zwangerschap komen ze van alle kanten op mij af. Ik heb geen ervaring met kinderen, wist ik veel, ik dacht dat ze gelijk hadden. Blijkt dat ik er zelf anders over denk.

Wat is te snel?

Misschien ligt het aan mijn perceptie van van “snel” of “tijd”. Voor mij is iets “te snel” als het zich zo snel ontvouwt dat je de tussenstappen niet ziet en dat het einde er is voor je beseft dat het begonnen is. Waarbij er van het ene op het andere moment evoluties voordoen, waarbij je met de ogen knippert en het voor je ogen verandert. 

Hoezo, té snel?

Dat is toch niet wat er gebeurt bij kinderen? Het duurt wéken, zoniet maanden voor er evolutie is. Zes weken tot ze echt kunnen lachen, maanden voor ze hun hoofd recht kunnen houden, laat staan dat ze zich kunnen draaien. Hoezo, te snel?

Het duurt (gemiddeld) maanden (hier: anderhalf jaar) voor ze (beginnen) doorslapen, het duurt jaren voor ze nooit meer periodes hebben waarin ze regelmatig ‘s nachts wakker worden: hoezo te snel??

Het duurt ook maanden voor ze een lepel naar hun eigen mond kunnen brengen, het duurt nog vele maanden meer voor ze dat doen zonder morsen. En dan hebben we het nog niet gehad over snijden met mes en vork… hoe is dat te snel?!?

En dan van beginnen stappen tot alleen stappen… van de eerste wankele stapjes aan twee handen tot zelfzekere stappen zonder helpende handen zat een half jaar. Mijn rug vond dat zéker niet te snel!

En dan dat groeien… dat buitenstaanders en familieleden dat zeggen, dat begrijp ik nog. Ze zien een kind paar eens om de paar maanden en moeten een ‘oud’ beeld vervangen door een nieuw. En ja, de eerste twee jaar veranderen ze effectief nog elke paar weken. Maar voor ouders die hun kind elke dag zien: hoe kan het dan ‘te’ snel gaan? Je ziet de veranderingen niet eens per dag bekeken, zo subtiel zijn ze … dat krijg ik niet aan ‘te snel’ gelinkt.

Little miss ongeduld

Met de beste wil van de wereld: ik kan niet onderschrijven dat het te snel gaat. If anything, dan duurt het mij allemaal een beetje te lang eigenlijk. Kan hij nu nog niet lezen, hoe kan een potlood juist vasthouden zo moeilijk zijn, hoezo hij kan geen kilometer aan één stuk stappen? … Yep, ongeduldig, dat ben ik ook!

Verklaring

Misschien is het omdat ik geen babymens ben. Ik ben zéér blij met de kleuterfase (of ‘was’, want het aantal driftbuien is niet te tellen momenteel). Misschien wilde ik gewoon dat het snel ging, echt snel, en dan gaat het naar je gevoel natuurlijk altijd te traag… en als je wil dat het traag gaat, is alles te snel. Een beetje zoals wanneer je zand te hard probeert vast te pakken en het daardoor nog sneller wegglijdt.

Ik weet het niet - misschien is mijn perceptie van tijd gewoon anders. Ik kan op het einde van een dag ook denken dat de ochtend lang geleden is - en niet ‘het was net nog maar ochtend, waar zijn die uren naartoe’.  Of misschien zie ik door de drukte van het leven niet meer goed hoe snel het gaat? Mijn ogen glijden erover en nemen de details niet op, zodat ik het idee heb dat alles langer hetzelfde blijft?

Of is het de vermoeidheid waardoor mijn geheugen faalt? Dat mommy brain dat al zoveel onthoudt dat de dagen en weken en maanden veranderen in een chaotische brij van herinneringen die op elkaar lijken?

En misschien... misschien komt dat 'snelle' besef nog. Maar eigenlijk hoop ik van niet want ik voel me nooit alsof het door de vingers glipt, ik ben me bewust van elke fase, ik ben blij met elke vooruitgang. Ik verkies het op deze manier!

Mensen zijn er in soorten… en mama’s ook zeker? ;-)

Bestsellers

cover ouders komen van mars

Ouders komen van Mars

€ 21.99
mok legendaddy

Koffiemok | legendaddy

€ 16.95
to do hero gezinsplanner

To Do Hero: Gezinsplanner

€ 18.99

Meilleures ventes