4209fi.jpg

Ik zal het missen, die borstvoeding

9/02/2022

Wenke begon bij haar tweede dochter zonder verwachtingen met borstvoeding. En nu, meer dan twee jaar later, lijkt ze te moeten stoppen. Dat levert een heel dubbel gevoel op. 

No stress, geen verplichtingen

Wat begon als een avontuur zonder verwachtingen werd een heel intiem verhaal, eentje dat geen einde leek te hebben. Mijn eerste borstvoeding bij mijn prematuurtje heb ik na zes weken moeten stopzetten. Het kostte me bloed, zweet en tranen en door de stress die veroorzaakt werd door veel pijn, was het veel beter voor de baby om gewoon te stoppen en over te schakelen naar kunstvoeding.

Zelf ben ik van het principe dat iedere mama moet doen waar ze zich goed bij voelt en daarom ben ik niet uitgesproken vóór borstvoeding of vóór kunstvoeding. Elke situatie moet je apart en met respect bekijken.

Tijdens de zwangerschap van mijn tweede werd gevraagd of ik borstvoeding zou geven. Een hel zoals de eerste keer wou ik echt niet meer doormaken. Dus ik sprak af met de gynaecoloog en vroedvrouwen dat ik wel zou zien en gewoon alles op me af zou laten komen. No stress, geen verplichtingen.

Moment van ultieme rust voor ons beiden

Toen Danielle geboren werd, werd ze onmiddellijk aan de borst gelegd. En daar bleef ze twee uur hangen. Een begin van een borstvoedingsperiode die nu uiteindelijk al twee jaar en drie maand loopt.

In het begin stelde ik altijd een ‘stopperiode’ voorop. Zo zou ik na 3 maand stoppen, na 6 maand, na een jaar, na anderhalf jaar en na twee jaar. Of na heel lange periodes met minstens tien voedingssessies op een nacht. Of na een zware borstontsteking. Maar het voelde nooit goed aan om zomaar te stoppen. Dus we gingen gewoon door.

Het was voor ons beiden een moment van ultieme rust. Een moment waar mijn dochter kon kalmeren en ook waar ik eens verplicht werd om eens een kwartiertje stil te zitten en niets te doen behalve genieten.

Ze vraagt geen borst meer

De intensiteit van de voedingsmomenten nam natuurlijk af. Sowieso werk ik meer dan fulltime, dus overdag gaat ze gewoon naar de opvang en sinds haar 4 maand eet ze mee met de andere kindjes in de opvang. Het laatste anderhalf jaar drinkt ze enkel nog ’s avonds en ’s morgens. Of iets meer tussenin als ze ziek of moe is.

Toen ze onlangs vroeg om ‘botje linken’, zei mijn vriend nog dat, als je het zelf kan vragen als kind, het misschien tijd werd om te stoppen. En het lijkt alsof ze het begrepen heeft. Ze vraagt geen borst meer en zelfs als ik het aanbied, hoeft ze geen. De laatste drie weken drinkt ze nog een twee keer per week. Ze is dus rijp om te stoppen. En mama volgt…

Ik mis het wel, die momentjes. En de zeldzame momenten dat ze nu nog drinkt, probeer ik extra te genieten want het kan vanaf nu altijd de laatste keer zijn. Echt een dubbel gevoel. Ik ben heel blij dat ik dit heb kunnen doen en besef dat ze nu op haar twee jaar en drie maand wel groot genoeg is om te stoppen. Maar toch zal ik het missen, sowieso.

En nu zing ik nog heel even mét volle borst verder… ;-)

Bestsellers

cover ouders komen van mars

Ouders komen van Mars

€ 21.99
mok legendaddy

Koffiemok | legendaddy

€ 16.95
to do hero gezinsplanner

To Do Hero: Gezinsplanner

€ 18.99

Meilleures ventes