

Een ver-van-mijn-bed-show, denk je misschien. Maar niets is minder waar. Niet alleen is het ontzettend belangrijk dat iedereen nog eens met de neus op de feiten wordt gedrukt: tot op de dag van vandaag lopen vrouwen meer dan eens tegen ongelijkheden aan. Niet zo lang geleden nog vertelde een Europarlementariër doodleuk dat vrouwen zwakker en minder intelligent zijn, en dat ze bijgevolg minder moeten verdienen dan mannen. Schokkend, op zijn zachtst gezegd. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de hele #metoo-beweging die natuurlijk niet zomaar uit de lucht is komen gevallen.
Bovendien hebben wij als mama een belangrijke rol in dit alles. Eens te meer is het belangrijk om het goeie voorbeeld te geven. Als mama zijn we het gedroomde rolmodel voor onze dochters. En dus moeten wij hen opvoeden tot zelfbewuste vrouwen, en moeten we hen tonen dat er niets mis is met een gezonde portie ambitie. Wij kunnen hen aanmoedigen om hun nek uit te steken, om te strijden tegen pakweg het glazen plafond, en zoveel meer.
Maar ... ik heb geen dochters. Heb ik dan geen enkele rol in dit alles?
Natuurlijk wel! Minstens even belangrijk is een mentaliteitswijziging bij het mannelijke gedeelte van de bevolking. En wie kan daar beter voor zorgen dan de mama's en papa's van die mannelijke helft?
Ik beschouw het als mijn verdomde plicht om mijn zonen op te voeden tot mannen met respect voor vrouwen, mannen die het maar normaal vinden dat een vrouw evenwaardig is, dat ze evenveel rechten heeft, dat ze evenveel verdient of dat ze écht nee bedoelt als ze nee zegt. Kort gezegd, ik hoop dat ze, mede dankzij onze opvoeding, uitgroeien tot echte gentlemen.
Concreet hoop ik volgende 9 lessen te kunnen meegeven aan mijn zonen:
De beste manier om de wereld een stukje mooier te maken? Door zelf het goeie voorbeeld te geven. Door hen een warme thuis te geven, waar ze zichzelf kunnen zijn. Waar emoties mogen getoond worden, waar er geknuffeld wordt, en waar er respect is voor elkaar.
Natuurlijk is het in de realiteit allemaal niet zo simpel, maar het is al veel als we ons bewust zijn van het feit dat wij hét rolmodel zijn voor onze kinderen, toch?
Het klinkt misschien nogal bond-zonder-naam allemaal. Maar als alle mama's en papa's hun zonen én dochters zouden opvoeden met die waarden in het achterhoofd, dan hoeft er over pakweg 20 jaar geen Internationale Vrouwendag meer georganiseerd te worden om te strijden voor gelijkwaardigheid. Zou dat niet mooi zijn?