Microbirthing: waarom artsen dit afraden bij een keizersnede
Er is een nieuw gebruik aan het ontstaan bij mama’s die bevallen met een keizersnede: microbirthing, ook vaginal seeding genoemd. Microbenbevalling of vaginaal zaaien, met andere woorden. Artsen zijn geen fan van de praktijk.
Niet bewezen dat het werkt
Microbirthing of vaginal seeding betekent dat na de bevalling een uitstrijkje uit het geboortekanaal wordt aangebracht op de mond en de ogen van de baby. Dat doen ze omdat baby’s die via de natuurlijke weg geboren worden, deze bacteriën wel meekrijgen en daarom gemiddeld meer kans hebben op een betere weerstand en minder kans hebben op allergieën en overgewicht.
Het probleem? Het is niet bewezen dat microbirthing werkt. Artsen waarschuwen dan ook dat het zelfs gevaarlijk kan zijn, vooral als de moeder ziektes heeft waarvan ze zich niet bewust is, zoals Streptokokken, herpes, chlamydia en gonorroe. Wie aan microbirthing doet, kan die ziektes dan ook overdragen naar de baby.
De betere optie
Volgens de artsen kan borstvoeding geven en antibiotica vermijden veel meer doen voor de ontwikkeling van de baby dan microbirthing of vaginal seeding.
Goede microben tot bij keizersnedebaby’s brengen is een idee waar wetenschappers wel vaker mee bezig zijn. Zo kon je hier eerder al lezen over een Nederlandse studente een fopspeen die kort na de bevalling aan keizersnedebaby’s kan worden gegeven. Het voordeel hier is dat de bacteriën niet zomaar uit het geboortekanaal worden genomen, maar kunnen worden samengesteld. Ze won al een prijs voor het idee maar of het ook echt de weerstand van keizersnedebaby’s verhoogt, zal toekomstig onderzoek moeten uitwijzen.
