Momlife: elke dag seks?

Geen energie voor een seksmarathon

Niet dat ik na mijn bevalling ben veranderd in een frigo, maar de energie om bijvoorbeeld aan een seksmarathon te beginnen is toch wel een beetje verdwenen.

Er zijn welgeteld drie redenen waarom mijn appetijt een beetje gezakt is. 

Reden 1: No can do

Vlak na de geboortes waren de fysische ongemakken de hoofdreden om geen seks te hebben. Daarna was het de vermoeidheid die me parten speelde. Ik wou wel seks hebben, maar had er gewoon niet altijd de energie voor...

Reden 2: Life as it is

En nu de kinderen wat groter zijn, zijn het vooral de dagelijkse zaken die me afleiden. Als mijn vriend bijvoorbeeld ’s ochtends zin heeft in wat gestoei ben ik eigenlijk al aan het kijken naar de wekker en aan het denken dat we ons nog moeten douchen, de kinderen uit bed moeten halen, moeten ontbijten, de boekentassen moeten klaarzetten en uiteindelijk nog iedereen in de auto moeten krijgen en vertrekken… Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat ik me in die omstandigheden maar moeilijk kan focussen. En dan zwijg ik nog over de allesoverheersende angst dat de kinderen zomaar op ieder moment kunnen binnenkomen.

Reden 3: De tol van een langdurige relatie

Daarbij komt nog een derde reden, namelijk dat mijn vriend en ik al een tijdje samen zijn. Het cliché zegt daarover: ‘De prille verliefdheid gaat over in liefde.’ Klopt als een bus.

Vertaal je dat naar je seksleven, dan komt het op het volgende neer: daar waar je als pril verliefd stel twee keer PER DAG tussen de lakens kruipt, ben je nu al lang tevreden als dat twee keer PER MAAND gebeurt. Correctie, ben IK al lang tevreden. Mijn vriend daarentegen… We maken niet veel ruzie, maar als we discussiëren gaat het wel meestal over seks. Of, beter gezegd, over het gebrek eraan. En ik begrijp mijn vriend, echt waar. Ik heb altijd gezegd dat ik niet in de val zou trappen van de vrouw die mama wordt en die het ‘vrouw zijn’ laat voor wat het is. Nee nee, ik zou in de eerste plaats de vriendin zijn en dan pas de mama. 

Maar ongewild heb ik moeite met het gegeven van ‘eerst vriendin en dan mama’ zijn. Niet dat ik me niet meer sexy voel, maar de kinderen zijn nu eenmaal het eerste dat in mijn hoofd schiet als ik opsta en het laatste waar ik aan denk als ik ga slapen. En daartussen zijn er duizend en één zaken waarmee ik mij bezighoud (opruimen, wassen, werken, koken…).