Onze 10 vragen aan … mama Nicky

1. Wat vind je het leukste aan het ouderschap?

Dat vind ik een moeilijke vraag. Er zijn zoveel leuke delen aan. Als ik er dan toch echt 1 moet kiezen dan zal het zijn dat je die kleine mensjes ziet ontpoppen tot hun eigen persoontje. Je geeft ze biologisch en qua opvoeding al een hele rugzak mee, maar toch hebben ze de gave om dat allemaal te combineren tot iets unieks. Die kleine eigenschappen die je helemaal niet kan thuisbrengen die ze vertonen.

Zo heeft Lio een talent voor het entertainen van een publiek, terwijl Pieter en ik net het liefst onder tafel zouden kruipen en niet gezien zouden willen worden. Of net de stukjes herkennen die je zelf ook hebt. Zo verwijt ik me zelf vaak gevoeligheid en kwetsbaarheid, maar past Nova die in het dagelijks leven feilloos toe zonder zichzelf te verliezen.

Dat je je elke dag mag verwonderen in je eigen mooiste creaties. Dat.

2. Wat is voor jou het lastigste aan het ouderschap?

Zonder twijfel het slaapgebrek. Dat neemt ook enkel maar toe. We hebben niet de makkelijkste slapers en zelfs na 6 jaar houden ze ons geregeld wakker. In de eerste maanden - jaren? - kan je nog terugvallen op iets dat je meekrijgt met de geboorte, maar dat goedje lijkt nu toch stilaan op te raken en zo weegt ook een slapeloze nacht wel eens zwaarder door dan ik zou willen toegeven.

3. Wat zou je, achteraf gezien, anders hebben aangepakt op het vlak van opvoeding?

Ik zou meer chill zijn. Ik heb me in de eerste maanden - alweer, jaren? - echt veel te ongerust gemaakt over vanalles en nog wat. Onterechte zorgen waarbij ik op weinig begrip van mijn omgeving kon rekenen. Achteraf snap ik natuurlijk ook dat mijn zorg ietwat overdreven was. Loslaten is iets dat me niet gegeven is, ik groei er nog elke dag in.

4. Op welk vlak is je leven het meest veranderd nu je kindjes hebt?

Ik ben vrouw geworden. Zowel fysiek als emotioneel. Ik kan oprecht zeggen dat ik me nu veel beter in mijn lijf voel dan ervoor. Oké er zijn wat kilootjes blijven plakken, maar ik heb nu wel het gevoel dat ik het lichaam van een vrouw heb.

Ook op emotioneel vlak is alles anders. Die kinderen zijn er, die verantwoordelijkheid is er. Er is niets vrijblijvends meer aan het leven. Dat meisje dat niets wist en niets kon is achtergebleven en ik ben nu heel trots dat ik de badass CEO van Vandenbergh-Champagne n.v. ben.

5. Hoe is de taakverdeling in jullie gezin? Vind je dat de zorg voor de kinderen en het huishouden goed is verdeeld? En hoe pakken jullie dat aan?

Wat betreft zorg voor de kinderen vullen we elkaar perfect aan en dat is fijn. Ieder heeft zijn plaats als we met 4 aanwezig zijn, maar ieder mag ook zijn eigen dingetjes hebben, al heeft dat even geduurd voor ik die wilde hebben :). Wat betreft het huishouden mag ik, denk ik, wel zeggen dat ik het voortouw neem. Ik mag Pieter alles vragen, maar ik run de show wel.

6. Is jullie relatie veranderd nadat jullie kindjes kregen? In welke zin?

Zeker. De nadruk ligt veel meer op het "bedrijfje" draaiende houden dan op fun en spontaniteit. Ook al komt iedereen met plezier naar het werk, getting things done is een niet te negeren deel van je dag.

Daartegenover staat ook dat we elkaar meer zijn gaan bewonderen als mama en papa. Ik kijk enorm op naar Pieters naturel als papa en ik weet dat hij mij bewondert voor wat ik op een dag verricht krijg van werk.

Natuurlijk is het druk en ben je wat minder onbezonnen en spontaan. Maar dat leer je onder de nieuwe omstandigheden ook te integreren en dat komt helemaal terug als ze een bepaalde leeftijd gepasseerd zijn. #gettingthere

7. In hoeverre heeft het moederschap een invloed gehad op je carrière?

Objectief, weinig, denk ik. Ik doe nog altijd dezelfde job en ik doe ze nog steeds voltijds. Buiten dat je af en toe eens een dagje vrij moet nemen wegens zieke pagadders en heel soms nog af te rekenen krijgt met mamabrein (leve One-Note) lijkt het mijn ambitie of werkplezier niet te beïnvloeden. Ik heb niet het gevoel dat ik er minder kansen door krijg of anders voor aangekeken word.

Alleen, onzichtbaar,…  aiaiai. Die mama schuld. Als je op het werk bent en het is een drukke periode, heb je het gevoel dat je er niet genoeg voor man en kinders bent. Maar ben je dan even wat meer moeder, dan voel je je of je de kantjes eraf loopt op het werk. ’t Zit erin gebakken, vrees ik.

Onze favoriete uitstap, voor mij persoonlijk, is het simpelste dat je je voorstellen kan en dat is in de lente, zomer en herfst na het avondeten even alles laten staan en met de kinderen een blokje om gaan wandelen als het lekker weer is. We wonen in een heel leuke en rustige wijk met weinig verkeer, mooie voetpaden en een speeltuintje wat verderop. Dan nemen we de fiets of de step van de kinderen en gaan een klein uurtje naar buiten. Kleine maar zalige dagelijkse momentjes om even samen te herbronnen na een dag apart. 

Ik persoonlijk heb een hekel aan pretparken, maar ook weer niet. Ikzelf vind ze niet leuk. Te veel, te druk, te luid. Maar als Gertje zijn trukendoos bovenhaalt zijn de kids verkocht. En die smile op hun tootjes maakt het uiteindelijk toch weer leuk.

9. Welk restaurant / welke brasserie vinden jullie een absolute aanrader met kinderen?

Alles waar een (binnen)speeltuintje aan vast zit. En gelukkig kan je met een beetje speurwerk in elke stad zo wel één of meerdere vinden. Eens ze een bepaalde leeftijd hebben kan je op die manier ook genieten van het volwassen gezelschap.