Opvang in de zomervakantie: hoe plan je dat?
Eerst de positieve kant van het verhaal: een kind moet af en toe even op adem kunnen komen: altijd dat gehaast om op tijd in haar klasje te staan. De drukke schooldagen. Die verschillende gemene virusjes waar ze door moet... Ja, ze heeft echt nood aan een pauze.
Maar moeten die onderbrekingen echt zo lang duren?
Welke ouder kan zomaar twee weken vrij nemen om een kind op te vangen? En dat verschillende keren per jaar?
Om nog niet over het zomerverlof te spreken! We proberen voor de eerste keer de puzzel te leggen en we komen er amper uit. Nemen we zelf congé of zoeken we een andere (vaak dure!) opvangmogelijkheid?
Ik vind persoonlijk dat het hele systeem niet meer aangepast is aan de huidige werkcontext waar vrouwen én mannen voltijdse banen nemen. Omdat het kan en, vaak, ook omdat het moet. Je kan daardoor in geen geval beide combineren: die voltijdse job én tijd voor je kinderen nemen, dat lukt in geen geval. De vakanties duren gewoon te lang.
Nog een argument tegen: mijn kind raakt totaal ontregeld. Ze geniet wel van de vakantieperiodes maar die vakantie hoeft geen twee weken, laat staan twee maanden, te duren. Ik pleit voor een betere spreiding en minder lange vakanties.
Tips om lange periodes te overbruggen zijn welkom!
